Lundasumarið 2018

Aðeins 1 pysja vigtuð á Sædýrasafninu í dag og lundaballið um næstu helgi og því rétt að gera upp lundasumarið.

Lundaballið í ár er á vegum Álseyinga sem gerðu eins og önnur félög undanfarin ár, þeas. gerðu sér ferð alla leið norður í perlu norðursins, Grímsey, til þess að geta boðið upp á lunda á lundaballinu, en Grímseyingar hafa heldur betur bjargað okkur Eyjamönnum undanfarin ár.

Sjálfur var ég svo heppinn að komast líka til Grímseyjar og kannski má segja sem svo, að besta lýsingin á þessum ferðum þangað sé sú, að vonandi fær maður að koma þangað aftur. 

Eins og allir vita, þá var slegið met í fjölda bæjarpysja um 5600 pysjur og ef tekið er inn í dæmið öll pysjan sem fór í höfnina þá eru þetta amk. 7000 pysjur sem lentu hér í ár. Miðað við margföldunarregluna má reikna með að amk. 6-700 þúsund pysjur hafi komist á legg þetta sumarið hér í Eyjum, sem gerir það að verkum að þetta er 4. árið í röð, sem við fáum góðan árgang inn í stofninn. Engar tölur liggja fyrir um það frá fyrri tíð hve mikið af pysjum komu í bæinn á þessum bestu árum hér áður fyrr, en ég tel að fjöldinn í sumar sé virkilega farinn að nálgast þá tölu, hver sem hún er. 

Leyfðir voru 6 veiðidagar í eyjum í sumar, frá og með 10. til og með 15. ágúst, sem er fjölgun um 3 daga frá síðustu árum. Ég tel að þessi fjölgun hafi verið vel réttlætanleg, enda mikilvægt að fá úr því skorið hvernig stofninn er að þróast, en ef aðeins hefðu verið leyfðir 3 síðastnefndir dagar eins og í fyrra, þá hefði sára lítið eða ekkert verið veitt, enda mest veitt fyrstu 3 dagana, en miðað við þær upplýsingar sem ég hef, þá sýnist mér að veiðin hafi verið einhverstaðar á milli 3 og 400 lundar og það sem mestu skiptir, nánast eingöngu unglundi, þannig að útlitið er mjög bjart, en ég fór að sjálfsögðu ekkert í veiðar frekar en síðustu ár en vegna þess hversu seint pysjurnar komu, þá tel ég að það séu enn mörg ár í að hægt verði að leyfa einhverjar veiðar í júlí og ekkert óeðlilegt að reikna með því að þó að þetta góða varp haldi áfram næstu árin, þá taki það hugsanlega allt að 10 ár í viðbót fyrir lundastofninn að ná sínum fyrri styrk.

Ég sá á fésinu í sumar að sumir voru óhressir með það að einstaka veiðimenn, sem þegar höfðu náð sér í soðið norður í landi, færu til veiða þessa daga hér í Eyjum. Að mörgu leyti get ég vel skilið það og að vissu leyti tekið undir, en það verður þó að taka það fram að í þeim tilvikum er oftast um að ræða veiðimenn sem eru að sýna sonum sínum hina helstu veiði staði og kenna þeim jafnvel, hvar best er að vera eftir vindáttum og miðað við hve lítið var veitt, þá er þetta kannski í sjálfu sér svolítið auka atriði þegar á heildina er litið.

Ég heyrði líka að til væri sú skoðun hjá sumum að hugsanlega væri þessi mikli fjöldi lunda hér í byrjun ágúst, lundi sem væri að koma norður úr landi. Það liggur nú engin sönnun fyrir því og sjálfur tel ég þetta vera bölvaða vitleysu. 

Stærsta áhyggjuefnið að mínu mati eru furðulegar fréttir um það, að í sumar hafi norskt fyrirtæki fengið leyfi til tilrauna veiða vestur í Ísafjarðardjúpi á ljósátu. Nú veit ég ekki hvort að þetta hafi einhver áhrif en, reynslan er sú, að allt æti sem tekið er úr hafinu og lífríkinu komi í bakið á okkur síðar, og við þekkjum það svo vel hér í Eyjum, hvaða áhrif það hafði þegar sílið hvarf og merkilegt nokkuð, mér skilst að ekki hefði fengist neinir fjármunir til sílisrannsókna hér við suðurströndina eins og stundaðar voru hér á árum áður (skilst reyndar að Bjarni Sæmunds hafi tekið einhverjar sköfur hérna við Eyjar) en nóg um það.

En jú, lundaballið er um helgina og að venju kem ég með litla sögu, sem er reyndar ekki veiðisaga í ár, heldur sagan af hinum litríka og skemmtilega Tóta lunda, sem því miður lést í sumar, en sagan er einhvern veginn svona:

Það var í ágúst fyrir 7 árum síðan að ég hafði ný lokið við að landa inni í Friðarhöfn á Blíðunni minni. Þetta var á meðan Hlíðardalur var ennþá starfandi, og Hallgrímur Rögnvaldsson, sem nú rekur Canton, var á lyftara að taka á móti fiskinum hjá mér. Eftir að löndun lauk, byrjar Hallgrímur að keyra fiskinum yfir á vigtina. Í síðustu ferðinni, rétt á meðan ég er að klára að þrífa bátinn tek ég eftir því að á leiðinni með síðasta karið, þá stöðvar hann allt í einu lyftarann í beygjunni til móts við Klifið, stekkur út, gengur að rótum brekkunnar, beygir sig niður og tekur eitthvað upp. Kemur svo keyrandi aftur til mín, kemur til mín og sýnir mér: Sjáðu hvað ég fann. 

Við mér blasti pínulítil pysja, öll dúnuð. Hann bað mig um að taka hana og ég hringdi strax í konuna og bað hana um að koma, en fór í millitíðinni um borð hjá mér og skar smá fiskibút úr soðningunni minni, sem litla greyið var nú fljótt að gleypa í sig. Konan og yngri dætur mínar tvær komu og sóttu pysjuna, en ma. var tekin mynd af þeim með hana sem birtist á forsíðu Frétta (því miður á ég ekki lengur myndina) enda var þetta fyrsta pysja sumarsins. Þær urðu nú ekki margar þetta sumarið, en mig minnir að nafnið Tóti hafi komið til vegna þess að Þórarinn Ingi Valdimarsson hafi skorað fyrir ÍBV í þessari viku, en Tóti var mikill gleiðgjafi, bæði fyrir börn og fullorðna og að maður tali nú ekki um ferðamenn þessi 7 ár sem hann lifði og verður lengi sárt saknað. 

Gleðilega skemmtun allir á lundaballinu.

Sumarfrí 2018

Fór í sumarfrí 27. júlí og mætti aftur til vinnu 27. ágúst. Tók því nákvæmlega mánaðar frí, sem er sennilega lengsta frí sem ég hef tekið. Sumarfríið mitt byrjaði með ferð norður í perlu norðursins, Grímsey, en það er alltaf jafn gaman að koma þangað og þessi tilfinning sem ég fæ alltaf þegar ég er kominn umborð í Herjólf að nú sé ég í raun og veru kominn heim, Grímsey kemst sennilega næst þessu hjá mér, en fuglalífið, fólkið og bara eyjan öll er eitthvað sem ég mæli sérstaklega með að fólk heimsæki og frétti m.a. af því að móðir mín lét sig hafa það, núna seinni partinn í ágúst, að gera sér ferð út í Grímsey. 3 tíma sigling, 4 tímar á eyjunni og 3 tíma sigling tilbaka, en eins og hún orðaði það, það var svo sannarlega þess virði.

Helgina á eftir var síðan komið að stór hátíð okkar eyjamanna, Þjóðhátíðinni sjálfri og ég ætla að byrja á því að hrósa Þjóðhátíðarnefnd fyrir þann kjark sem þau sýndu með því að láta loksins verða af því að losa okkur við þetta leiðinda atriði sem heitir slagsmálin um stæðin, en mér fannst þetta takast afskaplega vel, ég veit að það voru margir sem voru á móti þessu, en í fyrsta skipti í þó nokkur ár byrjaði Þjóðhátíðin ekki á leiðinlegum myndböndum af því sem fylgt hefur þessu kapphlaupi um stæðin og ég vona svo sannarleg að þessi aðferð sé komin til að vera. Fyrir mitt leyti var Þjóðhátíðin alveg frábær í alla staði. Einhverjir voru að kvarta undan leiðinda veðri á sunnudagskvöldinu, en ég er nú svo skrýtinn að mér finnst eitthvað vanta ef við fáum ekki amk. smá bleytu og einhvern vind, en þetta truflaði mig ekki neytt.

Eitt langar mig að nefna líka sérstaklega tengt Þjóðhátíðinni, ég styð lögreglustjórann í Vestmannaeyjum heils hugar í því, að láta rannsóknar hagsmuni og hagsmuni þeirra sem verða fyrir hvers konar áföllum ganga fyrir og mér finnst allt í lagi, þó að fréttamenn sem hafa atvinnu af og aðrir sem hafa gaman af að tala niður Þjóðhátíðina okkar þurfa að bíða aðeins eftir fréttunum. 

Helgina eftir Þjóðhátíð var svo tekinn rúntur um landið okkar með fellihýsi og byrjuðum við á því að fara að Úlfljótsvatni, sem ég hafði ekki gert áður, og langar að óska öllum skátum til hamingju með þetta svæði. Frábært að koma þangað, ekki nema 20 mín frá Selfossi, öll aðstaðan til fyrirmyndar og þarna á ég svo sannarlega eftir að koma aftur síðar. 

Tókum svo nokkra daga við að elta sólina norður í land og fundum sólina á Blönduósi, stoppuðum þar í 2 daga, tók svo strikið heim á leið enda framundan spennandi ferð til Færeyja og þangað fórum við 3. helgina í ágúst, en okkur hafði verið boðið að fara með út í eyjuna Sandey sem er frekar sunnarlega í Færeyjum, en þangað er siglt með ferju í hálftíma, ekki ósvipað og í Landeyjahöfn. Sandey er eitthvað stærri en Heimaey, þar búa rúmlega 1200 manns í nokkrum litlum þorpum, en þrátt fyrir það þá liggur nú þegar fyrir áætlun um það að gerð verði neðansjávargöng sem taka á í notkun árið 2024. Ætlunin er að göngin tengi saman Straumey, Sandey og Suðurey innan nokkurra ára. Þetta verða lengstu göng í Færeyjum og mikil framtíðar sýn í þessu, en það kostaði töluvert hangs í báðar áttir að komast með ferjunni sem er frekar gamaldags og lúin. 

Við keyrðum um alla eyjuna og komum í 5 þorp en það vakti sérstaklega athygli mína, að í öllum þessum 5 þorpum var ágætis bryggju aðstaða, en aðeins í einu þorpinu voru einhverjir bátar, en að sögn heimamanna eru fáir eða enginn sem hefur atvinnu af sjómennsku í þessum þorpum. Eitt lítið frystihús er á einum stað, en allur fiskur sem kemur í það, kemur með ferjunni þó að þar sé fínasta höfn. En það er gríðarlega margt að sjá á þessari eyju, ofboðslega falleg hús í þorpunum og sum þeirra frá því á 19. öld. Við gistum í hótel Skálavík, sem er nýtísku hótel. Þar er hægt að leigja sér veislusal, einnig er hægt að leigja sér heitan pott og litla kofa til að grilla sér mat í, en við tókum einmitt þátt í einu slíku þar sem allir sitja í hring inni í kofanum og grillið er í miðjunni. Náttúran svíkur að sjálfsögðu engan sem heimsækir Færeyjar, en ég tók eftir því í fréttunum í vikunni að í fyrsta skipti í sögunni náðu Færeyingar því að fara yfir 51 þúsund íbúa, en töluvert er um að ungt fólk sé farið að sækja í að flytja til Færeyja.

Ég var aðeins 3 daga í Færeyjum, enda ætlaði ég að nota síðustu dagana í fríinu til að klára ýmislegt sem ég átti eftir að klára hérna heim við, sem ég og gerði, en það vakti sérstaka athygli mín að flugið frá Færeyjum til Reykjavíkurflugvallar tók aðeins 1 klst og 10 mín, en ég var svo óheppinn að koma út úr flugstöðinni á slaginu 17:00 þegar háanna tíminn er í umferðinni í Reykjavík, en það tók mig nákvæmlega 1 klst að komast frá flugvellinum að Kringlunni, sem ég giska á að séu svona ca. 5-6 km og ég trúi ekki öðru en að ráðamenn borgarinnar fari nú að gera eitthvað í þessu. 

Það er alltaf jafn gaman að koma heim og bara ágætt að vera byrjaður að vinna aftur. Framundan er nýtt fiskveiðiár með töluverðum auknum aflaheimildum, ég ætla því að enda þetta með því að óska öllum sjómönnum og útgerðarmönnum gleðilegs nýs fiskveiðiárs.