Um hvað snúast kosningarnar í vor?

Sem sjómaður og leiguliði af aflaheimildum, þykir mér alveg augljóst að þar þurfi virkilega að taka til hendini í vor. Það er ekkert grín að vera að rembast í útgerð og horfa upp á, að 50-70% af aflaverðmæti renni til þeirra, sem eiga aflaheimildirnar. Bara sú breyting að taka t.d. keilu, löngu og skötusel úr kvóta, myndi gera mörgum kvótalausum og kvótalitlum lífið léttara, enda engin vísindaleg rök fyrir því, að þessar tegundir séu í kvóta. Mikið hefur verið fjallað um aðrar náttúruauðlindir okkar, og virðist fólk úr öllum flokkum verað tilbúið að klæðast grænu, bara ef það græðir á því. Sjálfur hef ég alltaf borið mikla virðingu fyrir náttúruni og náttúruauðlindunum, án þess að vera með einhverja öfga.

 Þau tvö mál, sem vakið hafa mesta athygli mína síðustu árin, er framkoma ríkisins við aldraða og öryrkja. Þar sem báðir foreldrar mínir og systir eru orðnir öryrkjar í dag, hef ég meiri persónulega reynsu af því, hvað mikið breytist við það, að fólk þarf að hætta að vinna. Það dapurlegasta við þetta er, að sumir öryrkjar, sem þó hafa kannski heilsu til að vinna hlut úr degi, geti það ekki, vegna þess, að þá kemur skatturinn, og hirðir af þeim bæturnar.

 Ég hef altaf borið mikla virðingu fyrir þeim, sem á undan hafa gengið. Aldraðir, sem svo sannarlega hafa lagt grunninn að því velferðarsamfélagi, sem við búum við, eiga skilið allt það besta, sem við getum boðið þeim. Sjálfur á ég afa og ömmu á lífi í Reykjanesbæ. Ég upplifði gegnum þau, þær breytingar sem verða, þegar fólk hættir að vinna vegna aldurs. Þegar amma var komin um sjötugt, fór ég að hringja reglulega fyrir hver jól, að spyrja hana, hvort hún ætlaði ekki að fara að hætta þessu jólagjafaveseni. Amma svaraði því til, að á meðan hún stæði í lappirnar, þá myndi hún gefa barnabörnunum sínum jólagjafir. Fyrir nokkrum árum síðan, hringir hún síðan í mig, og tilkynnir mér það, að nú sé hún hætt í síðustu aukavinnuni, og að hún og afi, hafi verið að reikna út, hversu lengi þau yrðu að spara á strípuðum ellilífeyri, til þess að eiga fyrir jólagjöfum handa öllum barnabörnunum (um 60 barnabörn). Tilkynnti hún þá, að því miður hefðu hún og afi neyðst til að hætta öllum jólagjöfum, enda tæki það þau meira en hálft árið, að safna fyrir gjöfum handa öllum. Heyrði ég á henni, að henni þótti þetta afskaplega miður. Mér þykir það afskaplega dapurt, að við skulum ekki geta gert það vel við aldraða, að þau geti leyft sér það smáræði, að gefa þeim yngstu eitthvað smotterí um jólin. Vonandi breytist eitthvað, með nýrri ríkisstjórn í vor.

Athugasemdir

[Sigfús Sigurþórsson., 2.3.2007 kl. 12:48]

Tek undir hvert orð hér.

SigfúsSig.