XF fyrir lífæð Vestmannaeyja

Nú eru aðeins tveir sólarhringar í að kosningunum verði lokið og þegar maður skoðar stöðuna eins og hún er núna, með tilliti til þess sem ég kalla lífæð Vestmannaeyja, þ.e.a.s. útgerðina, þá er staðan einhvern veginn svona:

Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur boða óbreytt kvótakerfi, sem þýðir einfaldlega það að ef útgerðarmanninum dettur í hug að selja kvótann eða veðsetja hann það mikið, að hann fer á hausinn og kvótinn á uppboð, eða einfaldlega að hann leggi bátnum og leigi frá sér allan kvótann án þess að skila nokkru til samfélagsins. Þetta er að sjálfsögðu að mínu mati ekki valkostur, einfaldlega vegna þess að með þessari útfærslu mun fyrr eða síðar gerast það sama og nú þegar hefur gerst í mörgum byggðum allt í kringum landið, að kvótinn einfaldlega leitar þangað sem mestir peningar eru í boði. Þessi stefna er fyrst og fremst stefna útgerðarmannsins og svo ég orði það eins skýrt og greinilega og ég mögulega get, þá er það einföld staðreynd að hver einasti útgerðarmaður sem á einhverjar aflaheimildir ætla sér að selja áður en hann hættir.

Samfylking og Vinstri grænir boða svokallaða fyrningarleið, sem þýðir einfaldlega það að ríkið leysi til sín kvótann smátt og smátt, án þess að nokkuð sé gert til þess að reyna að laga alla þá fáránlegu galla sem eru á núverandi kerfi. Einnig er hætt við því, að margvísleg vandamál komi upp varðandi útdeilingu aflaheimilda aftur, enda nokkuð ljóst að við munum þurfa að nota áfram þann fiskiskipaflota sem við eigum í dag og frekar ótrúlegt að hugsa til þess, hvernig þetta getur farið allt saman ef hugmyndir Samfylkingarinnar um inngöngu í ESB verða að veruleika. Ég heyrði einn Samfylkingarmann í síðustu viku halda því fram, að við hlytum að geta fengið undanþágu með okkar sjávarútveg á svipaðan hátt og t.d. Kýpur. En að gefnu tilefni, á Kýpur eru aðeins veidd 1000 tonn af fiski á hverju ári, en á Íslandi yfir milljón tonna.

Nýju framboðin, Lýðræðishreyfingin og Borgaraflokkurinn, virðast ekki hafa neina sjávarútvegsstefnu, enda kannski vel skiljanlegt þar sem þessir flokkar eru fyrst og fremst mannaðir af íbúum höfuðborgarsvæðisins og skilningur þeirra virðist því vera frekar takmarkaður á mikilvægi sjávarútvegs fyrir land og þjóð.

Við í Frjálslynda flokknum viljum tryggja það, að rétturinn til að veiða fiskinn haldist í byggðunum. Við viljum hins vegar stöðva allt leigubrask, sölu og/eða leigu á aflaheimildum. Einnig viljum við opna fyrir nýliðun í sjávarútveginum með því að gera handfæraveiðar frjálsar yfir sumar mánuðina, að sjálfsögðu með einhverjum takmörkunum. Einnig viljum við auka verulega aflaheimildir á Íslandsmiðum til að mæta kreppunni og í raun og veru má segja sem svo, að annaðhvort veiðum við og nýtum alla okkar möguleika til að afla tekna, eða að öðrum kosti, gætum við hugsanlega þurft að sjá á eftir auðlindum okkar í hendurnar á öðrum löndum, allavega ef tekið er mið af stefnuskrá sumra flokkanna.

Fyrir mig er þetta allt saman frekar einfalt, ég hef fyrst og fremst kynnt málefni okkar Frjálslyndra af heiðarleik og dugnað, ég hef ekki lofað neinu sem ég get ekki staðið við, enda lít ég ekki á sjálfan mig sem einhvern ægilegan pólitíkus og skora því á kjósendur að hafa í huga draum trillukarlsins nk. laugardag sem orðaði það á sínum tíma svona:

Ég vill fá að lifa og starfa í friði þar til yfir lýkur og er tilbúinn að leggja enn harðara að mér ef með þarf, hvort sem er á sjónum eða á Alþingi. Setjum x við F.

Höfundur er í 2. sæti Frjálslynda flokksins í Suðurkjördæmi.

Athugasemdir

[Kristín Björk Jóhannsdóttir (IP-tala skráð) 24.4.2009 kl. 07:56]

Sæll Georg
Góð grein og ég sendi þér baráttukveðjur.
Kveðja,
Stína.