Sumarfrí, lundinn og Bakkafjara

Það voru mikil rólegheit í síðustu viku, enda skellti ég mér með fjölskylduna í sumarbústað rétt norðan við Borgarnes. Vorum við þar í eina viku og skoðuðum allt sem hægt var að skoða á svæðinu að mestu leyti og get svo sannarlega mælt með Borgarnesi og nágrenni, enda er þetta mikið ferðamannasvæði að verða. Komum síðan heim á laugardagskvöldið með Herjólfi og var farinn á sjó kl. tvö um nóttina. Réri sunnudag og mánudag og náði í 3 tonn af blönduðum fiski.

Ekki er lundapysjan farin að skila sér, ég hef reyndar ekki farið sjálfur út í fjall í ágúst, en mér er sagt að það sé mjög mikið af dauðum pysjum í lundabyggðunum. Það kemur mér ekki á óvart, enda spáði ég því hér á bloggsíðunni minni seinni partinn í júní í sumar, að þó að útlitið um það leytið væri ágætt, þá er því miður staðan enn sú sama og á síðasta ári þ.e.a.s. fjaran er enn opin fyrir snurvoð og hér er allt vaðandi í makríl sem enginn má veiða. Meðan þetta ástand varir þá mun lundinn ekki koma upp pysju í Vestmannaeyjum í neinu mæli. Hitt er svo annað mál að lundaveiði sem slík hefur ekkert með pysjuna að gera og í sjálfu sér tel ég að óhætt hefði verið að veiða í einhverja daga í viðbót. Vissulega er ljóst að hlutfall fullorðins fugls í veiðinni er að aukast, en þar sem við eyjamenn nýttum ekki hina sterku árganga á árunum 2002-2005, sem við hefðum átt að vera að veiða síðustu 3 árin, þá gefur það augaleið að sennilega er veiðistofn lundans, þ.e.a.s. ungfugl að litlu leyti, geldfugl, sem einhverra hluta vegna gerir sér ekki holu eða verpir, sem og annar graddi sem alltaf hefur verið ákveðið hlutfall af veiðinni eru þar af leiðandi í sögulega hámarki. Varpfuglinn hins vegar, honum hefur greinilega fækkað að einhverju leyti og má leiða líkur að því að pysjudauði ár eftir ár vegna ætisskorts hafi þar töluvert mikið að segja og því miður eru þessir svokölluðu lundarannsóknarmenn ekkert að gera í því og því var hvíslað að mér nýlega, að hugsanlega hefði það eitthvað með einhverskonar pólitík að gera. Ljótt ef satt er. 

Það vakti töluverða athygli í vikubyrjun, ævintýraleg tuðruferð í Bakkafjöru þar sem munaði aðeins hársbreidd á að illa færi. Það er alveg ljóst að þó svo að ég voni svo sannarlega að Bakkafjara verði okkur til góðs, þá er alveg jafn augljóst að menn munu freistast til að fara á tuðrum eða illa útbúnum smábátum þessa leið og velti því upp, hvort það sé ekki rétt að bæjaryfirvöld fari að skoða það í alvöru að grípa þar inn í áður en illa fer. 

Meira seinna.