Lifrarsamlag Vestm., kosningar 2010 og essasú?

Ef ég man rétt, þá var það 1986, sem vinur minn Jóhann Jónsson keypti Lifrarsamlagið, en báðir vorum við að vinna þá í Vinnslustöðinni og æxluðust málin þannig hjá mér eftir sumarfrí, að mig langaði að breyta til og þar sem Jóa vantaði mann, þá varð það úr að ég réð mig í vinnu í niðursuðudeild Lifrarsamlagsins veturinn 86/87. Það var svolítið annar bragur á þessu þá, enda um 20 manns í vinnu þá og vinnutíminn hjá mér oft ansi langur, eða frá 6 á morgnana til 10-11 á kvöldin 6 daga vikunnar. Bæði var þá soðin niður hrogn, síld og lifur og mikið að gera, en því miður fjaraði hratt undan fyrirtækinu sl. áratug. Reyndar skilst mér að markaður fyrir lifur sé gríðarlega góður, en eftir að aðgerð á fiski færðist úr stöðvunum út á sjó, þá hefur stærsta vandamálið verið fyrst og fremst skortur á lifur og magnið varla dugað til að halda uppi vinnu fyrir einn mann. En mér skilst að fyrir nokkru síðan, eftir mikla baráttu hjá Jóa, þá hafi Vinnslustöðin eignast fyrirtækið en Jói séð um reksturinn. En ég samhryggist vini mínum Jóa innilega yfir þessum hörmulegu endalokum Lifrarsamlagsins, en skrifa þessar línur vegna þess að á þessu eina ári sem ég vann þarna á þessum tíma, þá fékk ég mikinn áhuga á niðursuðu og langar að velta þeirri hugmynd upp, hvort að þetta sé ekki akkúrat rétti tíminn fyrir t.d. Vinnslustöðina og hugsanlega einhverja fjársterka aðila að byggja þarna nýja og öfluga niðursuðuverksmiðju, sem gæti þá hugsanlega boðið upp á nýjungar bæði innanlands og erlendis. Ég veit að Jói hafði uppi stórar og miklar hugmyndir, en vantaði fyrst og fremst fjármagn til að fylgja þeim eftir.

Það er hálf undarleg umfjöllum í bæjarblaðinu Fréttum í gær, þar sem fjallað er um komandi bæjarstjórnarkosningar næsta vor, m.a. er minnst á þau þrjú framboð sem voru fyrir kosningarnar 2006 og þar á meðan Frjálslyndir og óháðir. Þar á eftir er ágætis umfjöllum um alla flokka, nema að sjálfsögðu Frjálslynda og það þrátt fyrir að ekki sé mjög langt síðan að ég sagði einum af ritstjórum Frétta, að Frjálslyndir stefndu að sjálfsögðu að framboði næsta vor. Við Frjálslynd erum að sjálfsögðu í sömu sporum og aðrir flokkar, erum byrjuð að þreifa fyrir okkur fyrir nokkru síðan, en í dag er ómögulegt að segja um, hvort að framboðið verði Frjálslyndir, Frjálslyndir og óháðir eða Frjálslyndir í samstarfi við einhverja aðra flokka. Einhverjar þreifingar hafa átt sér stað, en ekkert hefur verið ákveðið.

Sem formaður bæjarmálafélags Frjálslynda flokksins í Vestmannaeyjum, þá langar mig að skora á

Eyjamenn sem hafa kjark, hug og þor að láta í sér heyra, því hjá okkur eru allir velkomnir og ég beini þessari spurningu sérstaklega til ungs fólks að hætti heitustu auglýsingar landsins í dag: Ert þú kannski næsti bæjarfulltrúi í Bæjarstjórn Vestmannaeyja, eða eins og segir í auglýsingunni:"Essasú?"

Heilaþvottur..........

............er það orð sem mér sennilega hefur oftast dottið í hug á þessu ári. Tökum sem dæmi auglýsingar fjölmiðla vegna þessarar nýjustu Íslensku sjónvarpsþátta sem hafa tröllriðið fjölmiðlum í alt sumar og ég hugsa að ef þær mínútur sem búið er að eyða í auglýsingar vegna Fangavaktarinnar í alt sumar yrðu lagðar saman, þá yrði sá tími sennilega töluvert lengri heldur serían í heild sinni. Merkilegt þótti mér líka að heyra þá auglýsinga hjá Stöð 2 aðeins þremur dögum eftir frumsýningu fyrsta þáttar Fangavaktarinnar, að þáttaröðin væri þegar orðin vinsælasta þáttaröð stöðvarinnar frá upphafi. Ekki mjög trúverðugt og virkar á mig eins og hálfgerður heilaþvottur, en reyndar finnst mér þessi sería mun betri en hinar fyrri, en sá reyndar mjög lítið úr hinum.

Enn er verið að sýna Stelpurnar á Stöð 2 og mér varð það á fyrir hálfum mánuði síðan að horfa á einn slíkan þátt, en upplifði þennan gamanþátt á mjög undarlegan hátt, því að ég skildi hreinlega ekki einn einasta brandara og þótti það hálf furðulegt, hvað menn nenna að endast í að framleiða slíka þvælu, en það er nú svo, einhverjir hafa sjálfsagt gaman af þessu, en merkilegt hvað við eigum allt í einu orðið fáa góða leikara, því að það eru nánast sömu leikararnir í öllum þessum Íslensku þáttaröðum. 

Heilaþvottur var kannski eðlilega það orð sem mér datt oftast í hug þegar maður las greinar og viðtöl eftir marga frambjóðendur s.l. vor, að maður tali nú ekki um það þegar ungt og efnilegt fólk, jafnvel undir kosningaraldri er að skrifa stuðningsyfirlýsingar við einhvern af hinum stóru flokkum og það skín greinilega í gegn, hver höfundurinn raunverulega er.

Í sjálfu sér er hægt að nota orðið heilaþvottur um svo margt. 

Nýjasta nýtt er barátta bæjarstjórans okkar fyrir hönd útgerðarmanna í Vestmannaeyjum til varnar núverandi kvótakerfi og í það er látið skína stöðugt, að það skipti lykilatriði fyrir alla eyjamenn að þessir núverandi útgerðarmenn haldi aflaheimildum sínum frekar en einhverjir aðrir. Um það má að sjálfsögðu deila, en fyrir mitt leyti þá ætla ég að enda þessa hugleiðingu á þennan hátt: Það voru svo sannarlega hörkuduglegir útgerðarmenn og sjómenn sem gerðu eyjarnar að þeirri byggð sem þær eru í dag og svo sannarlega er útgerðin lífæð okkar eyjamanna. Ég heldi hins vegar að ef menn vilji sjá raunveruleikann í núverandi kvótakerfi, þá gætu menn t.d. horft á bíómyndina Hafið, skoðað dóma þar sem jafnvel skilnaðir verði til þess að menn neyðist til að selja. Menn gætu líka borið saman á netinu leiguverð á aflaheimildum og fiskverð, bæði verðlagsstofuverð og það verð sem er á mörkuðunum. Sé þetta allt lagt saman, þá er sú mynd sem bæjarstjórinn okkar og sumir útgerðarmenn, draga upp af núverandi kvótakerfi kannski ekki eins fögur og þeir vilja sumir hverjir meina, en gagnvart fólki sem ekki skilur þetta, þá heitir þetta heilaþvottur.

Meira seinna.

Fékk þessa senda

  þetta sýnir bara að konur þurfa að bjarga öllu.........  Þótt veraldargengið sé valtog úti andskoti kaltMeð góðri kellinguí réttri stellingubjargast yfirleitt allt.

Lunda árið 2009 og draugurinn í Miðkletti

Lundaballið er um helgina og markar það lok lundatímabilsins í ár,  síðustu pysjurnar eru að öllum líkindum komnar í bæinn og virðist fjöldinn vera svipaður og í fyrra eða um 500 pysjur .

Þegar árið er skoðað þá kom lundinn seinna en í venjulegu ári, varpið hófst líka seinna en í venjulegu ári en tók mikinn kipp um miðjan júní, enda gaus upp mikið af síli um það leytið við eyjar, en því miður kom gríðarlegt magn af makríl rétt á eftir sílinu sem varð til þess að meirihluti lundans afrækti pysjuna og í sumum tilvikum jafnvel eggin. 

Það vakti athygli mína að sumum fannst töluvert vera af pysju núna í september, en nú þegar er ljóst að bæjarpysjan varð aðeins um 500 pysjur. Einnig vakti athygli hversu óvenju mikið var af skrofu í bænum, en að mínu mati skýrist þetta fyrst og fremst vegna ríkjandi suðlægra átta og er t.d. suðvestan áttin mjög góð vindátt fyrir skrofuna og pysjuna úr Ystakletti til að ná til bæjarins. Vegna þessa hef ég ákveðið að breyta reikistuðlinum í ár úr hálfum í heilan, sem þýðir að 500 pysjur sem eitt prósent af lundapysju úr öllum Vestmannaeyjaholunum þýðir að heildar pysjufjöldinn í ár hafi verið ca. 50 þúsund pysjur. Sumum þykir þetta kannski ekki svo slæmt, en það skal tekið fram að þetta er innan við 5% í venjulegu ári. Góðu fréttirnar eru þó þær að þar sem mér sýnist að heildar lundaveiðin í eyjum hafi aðeins verið um 4000 lundar, þá er þetta enn eitt árið sem lundaveiðar í eyjum eru sjálfbærar og í raun og veru veit ég ekki til þess, að nokkurn tímann hafi verið veitt meira heldur en pysjufjöldinn eða nýliðunin, samkvæmt þeim upplýsingum sem liggja fyrir.

En hvað með framhaldið? Það er nú þegar ljóst, að þeir aðilar sem stunda rannsóknir á lundanum hér í eyjum og hafa frá upphafi þeirra starfa verið á móti öllum lundaveiðum, munu aldrei samþykkja neinar lundaveiðar, en svona sé ég þetta: Í Fréttablaðinu í gær er fjallað um rjúpnastofninn á Íslandi sem er talinn vera um 800 þúsund fuglar, þar er verið að fjölga veiðidögum, en á síðasta ári voru veiddir þar tæplega 60 þúsund fuglar. Í Færeyjum eru enn stundaðar lundaveiðar þrátt fyrir að lundastofninn þar í dag er sennilega ekki nema sambærilegur og í Heimakletti. Þar er einfaldlega farið á hverju ári í tvær litlar eyjar og stundum veiðist eitthvað, stundum veiðist ekki neitt en þar er einfaldlega hefðin látin ráða. Lundastofninn í Vestmannaeyjum er enn þann daginn í dag a.m.k. 5 milljónir og á Íslandi öllu nokkrir tugir milljóna, svo ef við gefum okkur það að leyft yrði að veiða í kannski tvær vikur kringum Þjóðhátíð næstu 10 árin, þá má reikna með að miðað við núverandi ástand og núverandi nýliðun, að veið yrði ca. 5-10 þúsund fuglar, sem gerir þá á 10 árum ca. 50-100 þúsund fuglar, eða töluvert minna heldur en veitt var í einu venjulegu ári hér á árum áður og ég verð að viðurkenna alveg eins og er, að ég hef hreinlega enga trú á því að slíkar veiðar myndu skaða stofninn. 

Í ár eru 30 ár síðan ég fór í fyrsta skipti út í Miðklett og mér þykir það mjög dapurleg staðreynd að ég komst ekki í Miðklettinn í sumar. Þegar ég lít í kringum mig á þessa karla sem enn hafa gaman að þessari lundaveiði, þá er nokkuð ljóst að eftir 10 ár verður eitthvað farið að kvarnast úr hópnum og mér segir svo hugur, að ég muni sjálfur ekki labba með kippu á bakinu úr einhverju fjallinu, þó svo að það væri leyfilegt. Ég held að ráðamenn bæjarins ættu að hafa það í huga. 

Eins og áður kom fram þá er lundaballið um helgina og við í veiðifélaginu Heimaey höfum látið taka frá borð fyrir okkur. Ég veit reyndar ekki hvort að ég kemst, enda vinna alla helgina. Einnig hefur gengið illa að finna helgi fyrir lundaball okkar á heimalandinu, en það er enn á dagskrá, en ég ætla að enda þetta lundauppgjör mitt á þessu ári með lítilli sögu frá þeim tíma, þegar ég lá í tjaldi úti í Miðkletti yfir veiðitímann.

Draugurinn í Miðkletti

Ég hef verið rétt um tvítugt og sagan gerðist í fyrstu viku ágústmánaðar. Ég hafði verið við veiði um daginn, en það var komið myrkur, ég var að fara í tjaldið til að sofa og rétt nýbúinn að slökkva ljósið í tjaldinu, þegar skyndilega heyrist einhver óhugnanlegasti hósti sem ég hef nokkurn tímann á ævinni heyrt. Ég stirðnaði upp, hlustaði af alefli og aftur eftir smá stund, þessi sami óhugnanlegi hósti og einhver aumingjaleg hálf hvíslandi rödd sagði: "Halló, er einhver þarna?" ekkert svar nema þessi óhugnanlegi, djúpi hósti. Ég skreið út úr tjaldinu skjálfandi á beinunum, sveiflaði ljósinu í kringum mig sem að lýsti akkúrat ekki neitt og aftur þessi aumingjalega rödd: "Halló, er einhver þarna?" Ekkert svar, en ég heyrði þó að hóstinn hafði sem betur fer fjarlægst. Mér datt helst í hug að einhver hefði verið að gera at í mér, en ýtti því strax frá mér, enda ekkert grín að þvælast lengst úti í fjalli í svarta myrkri. Ég skreið því aftur inn í tjaldið og náði loksins að sofna. Eftir að hafa vaknað um morguninn og borðað morgunmat sá ég að það var komið ágætis flug í einn af mínum uppáhalds veiðistöðum. Fór ég þangað og byrjaði að veiða. Skyndilega þar sem ég sat í veiðistaðnum kom þessi óhugnanlegi hósti rétt fyrir aftan mig. Grænn í framan snéri ég mér við og horfðist í augu í fyrsta skipti við drauginn í Miðkletti, sem sagði hátt og snjall: "Meeeeeeee" 

Góða skemmtun allir á lundaballinu.

Meira seinna.

Af unglingum og einelti

Kannski er ég bara svona gamall, hugsaði ég með mér umborð í Herjólfi fyrir nokkru síðan, eftir að hafa virt fyrir mér í nokkra stund unga stúlku sem ég mat í fyrstu að væri ca. 10-12 ára gömul, en kom mér á óvart með því að taka skyndilega upp sígarettur og kveikja sér í, en það var alveg sama þó að ég reyndi að aldursgreina hana aftur, mér fannst eins og þarna væri ung stúlka að minnsta kosti innan við fermingu. Ég fór niður og hitti þar vinkonu mína og 15 ára son hennar og sagði henni frá þessu og svaraði hún mér þá: "Það er ekkert, sjáðu þennan, þessi er farinn að reykja" og benti á soninn, sem að ég þekkti aðeins sem hlédrægan og feiminn strák og talaði helst aldrei að fyrra bragði og hafði lent í vandræðum í skólanum vegna feimni. Unglingurinn reif sig á fætur með ægilegum töffara hreyfingum, opnaði vasann á jakkanum sínum, dró fram sígarettupakka og sagði: "Jú, ég er farinn að reykja." Af orðum hans og látbragði var greinilegt að hann leit svolítið stórt á sig, en ég hugsaði  með mér "Greyið strákurinn."

Ég var sennilega á þessum sama aldri þegar ég fór að fikta við tóbak (en það eru bráðum 20 ár síðan ég hætti) en mér hefur oft fundist allt of mikið af unglingum nota tóbak og önnur vímuefni til þess að reyna að upphefja sjálfa sig. Á síðasta ári fjallaði ég aðeins um umdeilda bók Sigurgeirs Jónssonar, Viðurnefni í Vestmannaeyjum, en tek það fram að ég er hættur því, en af öllum þeim nöfnum sem ég hef heyrt í gegnum ævina, þá er sennilega um 90-95% búin til af börnum eða unglingum. Oft á tíðum, nafngiftir sem að sum fórnarlömbin líða fyrir jafnvel alla ævi. Fólk bregst misjafnlega við, sumir reyna að svara fyrir sig á meðan aðrir fá útrás í t.d. tóbaki eða öðrum óþverra. Rétta leiðin að mínu mati er að hafa í huga þau ágætu orð, að sá á vægið sem vitið hefur. Í gegnum unglingsárin eru gríðarlega miklar freistingar í dag í öllu mögulegu, bæði löglegu og ólöglegu og því miður er það þannig held ég í flestum fjölskyldum, að annaðhvort eigum við ættingja eða þekkjum einhvern sem fallið hefur í gryfju eiturlyfja og óreglu. Ég fæ það oft á tilfinninguna að þegar kafað er ofaní ástæðurnar, þá komi það oft í ljós að þær liggi í einhverskonar einelti og ofsóknum og ætla því að enda þetta með þeirri setningu sem við ættum öll að hafa í huga alltaf: "Aðgát skal höfð í nærveru sálar."

Meira seinna.

Róðrar, kreppan, lundinn og strandveiðar

Þó aðeins sé kominn 4. sept, þá hef ég nú þegar róið þrisvar á nýja fiskveiðiárinu og fiskað rúm 5 tonn, en slagurinn um kvótann er þegar byrjaður enda mikill niðurskurður í aflaheimildum.

Það var hálf óhugnanlegt að horfa á fréttirnar áðan og þennan gríðarlega niðurskurð hjá Landspítalanum og kannski má segja sem svo að þarna séu fyrstu merki þess sem minn flokkur benti á s.l. vor, að ef við aukum ekki tekjurnar með því t.d. að auka aflaheimildir, þá verður niðurskurðurinn einfaldlega mun erfiðara og harðari.

Það vakti athyglina mína í vikunni, að mínu mati, furðuleg umfjöllun um lundann þar sem það virtist koma öllum á óvart, hversu lítið væri af pysju. Þetta er algjörlega í samræmi við það sem ég spáði, þarna er lundinn að bregðast við ætisskorti og á meðan þessir svokölluðu lundarannsóknarmenn eyða tímanum í að þvælast um í lundabyggðum með klósett snigil með myndavél framan á og hugmyndum um að safna fjármunum til kaupa á tækjum til þess að mæla rakastig í lundaholum og harðri baráttu gegn því að hér séu veiddir nokkur þúsund lundar, þá drepst pysjan úr hungri í hundraða þúsunda tali án þess að nokkuð sé gert. Það hefur einnig vakið sérstaklega athygli mína á sjónum að undanförnu, að þessir fáu lundar sem ennþá eru að reyna að koma sinni pysju á legg, sækja mikið inn í fjöru sem er algjörlega í samræmi við það sem ég hef sagt áður, við þurfum að hefja alvöru makrílveiðar við eyjar og að loka fjörunni fyrir snurvoð.

Töluverð umræða er hér í eyjum um þessar svokölluðu strandveiðar. Flestir tala um þetta á neikvæðan hátt, þ.e.a.s. að ákveðnir aðilar hafi leigt frá sér allar aflaheimildir og skrá svo báta sína í strandveiðarnar til að fiska þar utankvóta. Vissulega er hægt að finna dæmi um slíkt, en miðað við það sem ég hef séð þá er yfirgnæfandi meirihluti þeirra báta sem stunduðu þessar veiðar í sumar fyrst og fremst kvótalausar útgerðir og/eða leiguliðar. Það eina sem þarf að breyta í þessu kerfi til þess að allir Íslendingar njóti jafnræðis, er að breyta þessum 800 kílóum í þorskígildi.

Meira seinna.

Gleðilegt nýtt ár allir............

...............þ.e.a.s. fiskveiðiár. Ég skrifa þetta núna vegna þess að ég er að fara á sjó í nótt. Á þessu fiskveiðiári sem nú er liðið sýnist mér að ég hafi fiskað ca. 140 tonn af blönduðum fiski og er þetta sennilega eitt af mínum bestu árum frá upphafi, en ég hef verið í trilluútgerð í 22 ár.

Nýja fiskveiði árið leggst frekar ill í mig, enda mikill niðurskurður í aflaheimildum, en mér sýnist að fyrsta vikan verði svipuð og síðustu ár hjá mér, þ.e.a.s. það tekur ca. eina viku að klára minn eigin kvóta í flestum tegundum og eftir það tekur harkið við. Slagurinn um kvótann verður gríðarlega erfiður, enda eru Íslendingar að rumska upp við þá staðreynd að mjög margar starfsgreinar á landinu eru í algjörum molum í dag og fiskurinn, það sem að mjög margir Íslendingar hafa ekki viljað vinna við síðustu árin, er allt í einu orðin sú starfsgrein sem er hvað öruggust og í sumum tilvikum (allavega í bestu plássum) gefur hvað hæðstu tekjurnar. Það eru margar hættur fram undan í sjávarútveginum, margir bíða spenntir eftir því að sjá hvort og hvaða breytingar núverandi ríkisstjórn ætlar að gera á núverandi kvótakerfi, mín afstaða er hins vegar óbreytt, ég tel núverandi kvótakerfi vera sennilega það al versta kvótakerfi sem nokkurn tímann hefur verið fundið upp, hvað þá unnið eftir, en lengi getur vont versnað og það er ekki sama, hvernig menn breyta kerfinu.

Meira seinna.

Sumarfrí, lundinn og Bakkafjara

Það voru mikil rólegheit í síðustu viku, enda skellti ég mér með fjölskylduna í sumarbústað rétt norðan við Borgarnes. Vorum við þar í eina viku og skoðuðum allt sem hægt var að skoða á svæðinu að mestu leyti og get svo sannarlega mælt með Borgarnesi og nágrenni, enda er þetta mikið ferðamannasvæði að verða. Komum síðan heim á laugardagskvöldið með Herjólfi og var farinn á sjó kl. tvö um nóttina. Réri sunnudag og mánudag og náði í 3 tonn af blönduðum fiski.

Ekki er lundapysjan farin að skila sér, ég hef reyndar ekki farið sjálfur út í fjall í ágúst, en mér er sagt að það sé mjög mikið af dauðum pysjum í lundabyggðunum. Það kemur mér ekki á óvart, enda spáði ég því hér á bloggsíðunni minni seinni partinn í júní í sumar, að þó að útlitið um það leytið væri ágætt, þá er því miður staðan enn sú sama og á síðasta ári þ.e.a.s. fjaran er enn opin fyrir snurvoð og hér er allt vaðandi í makríl sem enginn má veiða. Meðan þetta ástand varir þá mun lundinn ekki koma upp pysju í Vestmannaeyjum í neinu mæli. Hitt er svo annað mál að lundaveiði sem slík hefur ekkert með pysjuna að gera og í sjálfu sér tel ég að óhætt hefði verið að veiða í einhverja daga í viðbót. Vissulega er ljóst að hlutfall fullorðins fugls í veiðinni er að aukast, en þar sem við eyjamenn nýttum ekki hina sterku árganga á árunum 2002-2005, sem við hefðum átt að vera að veiða síðustu 3 árin, þá gefur það augaleið að sennilega er veiðistofn lundans, þ.e.a.s. ungfugl að litlu leyti, geldfugl, sem einhverra hluta vegna gerir sér ekki holu eða verpir, sem og annar graddi sem alltaf hefur verið ákveðið hlutfall af veiðinni eru þar af leiðandi í sögulega hámarki. Varpfuglinn hins vegar, honum hefur greinilega fækkað að einhverju leyti og má leiða líkur að því að pysjudauði ár eftir ár vegna ætisskorts hafi þar töluvert mikið að segja og því miður eru þessir svokölluðu lundarannsóknarmenn ekkert að gera í því og því var hvíslað að mér nýlega, að hugsanlega hefði það eitthvað með einhverskonar pólitík að gera. Ljótt ef satt er. 

Það vakti töluverða athygli í vikubyrjun, ævintýraleg tuðruferð í Bakkafjöru þar sem munaði aðeins hársbreidd á að illa færi. Það er alveg ljóst að þó svo að ég voni svo sannarlega að Bakkafjara verði okkur til góðs, þá er alveg jafn augljóst að menn munu freistast til að fara á tuðrum eða illa útbúnum smábátum þessa leið og velti því upp, hvort það sé ekki rétt að bæjaryfirvöld fari að skoða það í alvöru að grípa þar inn í áður en illa fer. 

Meira seinna.

Þjóðhátíðin, lundinn og smá Icesave

Ég ætla að byrja á að óska ÍBV og Þjóðhátíðarnefnd til hamingju með vel heppnaða Þjóðhátíð. Mér þótti snúningurinn á sviðinu sem og uppsetning sjónvarpskjána einstaklega vel heppnað og ljóst að mikið var lagt í að gera hátíðina og svæðið sem best út garði í ár og ber að þakka það.

Lundaveiðitímabilinu í ár lauk í síðustu viku og er orðið nokkuð ljóst að ekki verður tekið undir óskir mínar og annarra veiðimanna um að lengja tímabilið. Í sjálfu sér fór þetta nákvæmlega eins og ég hafði spáð, þ.e.a.s. að með því að úthluta aðeins 5 veiðidögum og festa þá í almanakinu, þá var aðeins veiði í tvo daga af þessum fimm og hefði þurft, miðað við mína reynslu, amk. 10 daga til að geta hugsanlega veitt í 5.

Ég sagði frá í minni síðustu grein, furðulegum skoðunum sumra og m.a. frá manni, sem sagðist geta séð það með því að horfa yfir brekkurnar, þá sæi hann að þetta væri allt saman gamall lundi og ætti þess vegna ekki að leyfa veiðar. Ég hitti þennan sama mann á föstudagskvöldið og hafði hann á orði við mig, að miðað við það gríðarlega lundaflug sem var þá um kvöldið í dalnum, þá ætti einfaldlega að leyfa mönnum að veiða út tímann, frá og með þeim tíma. Merkilegt hvað sumir eru fljótir að skipta um skoðun. Reyndar var gríðarlegt lundaflug frá seint á miðvikudagskvöldi í síðustu viku, alveg fram á aðfaranótt sunnudags, en þá hvarf lundinn og hefur ekki sést síðan, en ætti að koma upp í kvöld.

Jói Ben á Portlandinu (eina snurvoðabátnum í Eyjum) kom að máli við mig um helgina og var ekkert yfir sig hrifinn af þeirri hugmynd minni að banna snurvoðaveiðar og vildi fá að vita, hvaða sannanir ég hefði fyrir því að snurvoðin væri að drepa sílin. Í sjálfu sér hef ég að sjálfsögðu engar sannanir, enda hefur þetta ekki verið rannsakað, eftir því sem ég veit best. Smábátasjómenn hinsvegar, þekkja það af reynslunni að svæðið þar sem snurvoð hefur verið dregin yfir eru undantekningarlaust algjörlega lífvana í langan tíma á eftir og þar fæst enginn fiskur í jafnvel nokkrar vikur á eftir. Hinsvegar langar mig að benda á það, að fjaran á móti eyjunum var opnuð fyrir snurvoð 2007 vegna þess að útgerðarmenn snurvoðabáta sögðust ekki eiga möguleika á að ná sínum ýsukvótum annar staðar. Núna hinsvegar, liggur fyrir ákvörðun sjávarútvegsráðherra um niðurskurð á ýsukvótum um 40% og finnst mér þá ekki spurning um það að auðvitað á þá um leið að loka þessu svæði sem var opnað 2007, eða amk. svæðinu frá sandagrunni í vestri og amk. að sandahrauni í austri og gefa þannig fuglalífinu hugsanlega meiri séns á að bjarga sér, því að eins og ég hef skrifað áður, mér er sagt að síli hrygni í sandinum og þegar snurvoðin er dregin eftir sandinum, þá losni um hrognin og þau farist. Eigum við ekki að láta fuglalífið í Eyjum að njóta vafans?

Hitt vandamál lundans, að mínu mati, er allur þessi makríll við eyjar og er alveg með ólíkindum að horfa á torfurnar í höfninni og að það sé bannað að veiða makrílinn. Ég er alveg sannfærður um að makríllinn sé mikill skaðvaldur fyrir fuglalífið í Eyjum og var ég m.a. að skoða athyglisverðar myndir og upplýsingar inni á vef www.hbgrandi.is, sem komu fram á Eyjafréttum í síðustu viku, þar sem m.a. eru tekin sýni úr makríl, þar sem m.a. fundust loðna og vottur af bæði síli og síld. Þarna held ég að sé komin sönnunin fyrir því, hver ástæðan er ef pysjan verður lítil eða léleg í ár. Allur þessi makríll er einfaldlega búinn að éta allt ætið frá fuglinum og alveg ljóst, að ef hér væru fuglarannsóknarmenn með eitthvað vit í kollinum, þá myndu þeir að sjálfsögðu koma þessum upplýsingum til sjávarútvegsráðherra og styðja þar með við kröfu Eyjamanna um að fá að veiða makrílinn sem er hér um allan sjó.

Það er svolítið merkilegt að fylgjast með allri þessari umræðu um Icesave og ESB, en ég get þó orðað það eins og ég hef gert áður að ég er á móti inngöngu í ESB, enda tel ég möguleika okkar á að halda sérstöðu okkar varðandi sjávarútvegs og landbúnaðarmál nánast vonlausa. Varðandi Icesave hinsvegar, þá er ég á móti því að borga skuldir útrásarvíkingana, en ég get þó ekki neitað því, að mér finnst ennþá vanta töluvert upp á af upplýsingum, hversu miklar heildar skuldirnar eru, hversu miklar eignir eru þar á móti og ekki hvað síðast og síst, hverjar afleiðingarnar yrðu ef við neituðum að borga?

Meira seinna.

Frábær þjóðhátíð........

......takk fyrir mig!