Allt tilbúið í Möttukoti í dalnum........

......og erum við á Týsgötuni og að vanda eru öllum bloggvinum boðið að kíkja við.

 

Mynd dagsins

Það held ég að þeir í Greenpeace fái áfall yfir þessari mynd.

Eru náttúruverndarsamtökin Greenpeace með útibú í Vestmannaeyjum?

Það mætti allavega halda það miðað við furðuleg skrif Mara pípara og Óskars í Höfðanum. Það er kannski gott dæmi um furðulegar skoðanir sumra í spjallinu varðandi lundann sem ég hef fengið að undanförnu, hér koma tvö dæmi:

Ég lenti á spjalli við lundaáhugamann sem var algjörlega sammála mér um það að það væri gríðarlega mikið af lunda við eyjar, en tilkynnti mér um leið, að hann hefði séð það að þetta væri allt saman gamall lundi! Ég spurði hvernig hann hefði farið að því að sjá það og svarið var einfaldlega það: "Með því að horfa yfir brekkurnar" svo þetta eru aldeilis fínar fréttir fyrir lundarannsóknarliðið í eyjum, því hér eftir þarf ekki að veiða neinn lunda, taka mynd af neinum lunda til aldursgreiningar, heldur getum við eingöngu með því að ráða þennan einstakling til vinnu aldursgreint allan lundann úr fjarlægð. En vegna þess hversu fáránlega þetta hljómar, þá ætla ég að sleppa því að nafngreina menn sem láta svona frá sér.

Í morgun lenti ég á spjalli við mann, sem sagðist hafa það eftir eldri veiðimönnum, að það væri nánast enginn lundi í eyjum, miðað við hvernig þetta var á árum áður og þetta hefði hann haft eftir manni sem stundaði veiðar á tímabilinu 1940-1950. Þetta er aftur gott dæmi um furðulegar skoðanir sumra, enda veit ég ekki einu sinni hvort að lundaveiðar í háf hafi verið byrjaðar um þetta leiti.

Í gærkvöldi funduðum við í veiðfélagi Heimaeyjar. Á morgun er fyrsti dagur af þessum 5 sem leyft er að veiða í ár, en veðurspáin næstu daga er afar óhagstæð. Ég fyrir mitt leyti mun gera eins og ég er vanur, ef ég sé mikið lundaflug og góða vindátt á góðum veiðistað, þá mun ég fara og veiða en annars ekki.

Það berast fréttir af því víða af norðanverðu landinu af gríðarlegri lundaveiði, sem er ósköp eðlilegt, enda hefur lítið verið veitt síðustu árin. Merkilegt nokkuð, ég veit ekki til þess að nokkur staðar annar staðar þar sem mikið af lunda er veitt, að þar séu starfandi rannsóknarmenn til að aldursgreina og/eða meta stofnstærð, sem og nýliðun. Á sínum tíma var það hópur áhugasamra manna frá eyjum sem beitt sér fyrir því að þetta rannsóknarlið kæmi hér til eyja og eftir að hafa fylgst vel og vandlega með þessu annars ágæta fólki frá upphafi, þá verð ég að segja alveg eins og er, ég held að menn hefðu betur varið þessum fjármunum í eitthvað annað mikilvægara og ítreka enn einu sinni mína skoðun á lundastofninum í eyjum: Lundinn mun koma í milljóna tali til eyja löngu eftir minn dag, eina sem við þurfum að gera er að tryggja nýliðuninni (pysjunni) betri möguleika með því að banna snurvoð í fjörunni og hefja alvöru makrílveiðar við eyjar.

Meira seinna. 

Róðrar og lundinn, hver græðir mest?

Mikið búið að róa í þessari viku og mikið búið að fiska, eða upp undir 10 tonn svo fram undan er að fara aftur niður á fjórar fætur fyrir kvótaeigendum í von um að fá að veiða eitthvað meira.

Mikill lundi hefur verið við eyjar að undanförnu og nokkuð ljóst að veiðistofn lundans er mættur á svæðið. Í fréttum Bylgjunnar í fyrradag var talið að lundastofninn í eyjum hafi einu sinni verið talinn vera 5 milljónir og að ákveðið hefði verið að veiðidagar í ár verði 5 í staðinn fyrir 7 á síðasta ári. Þetta er að sjálfsögðu rangt (sé þetta líka inni á eyjar.net) veiðar voru leyfðar í 30 daga á síðasta ári og lundastofninn í Vestmannaeyjum hefir alltaf verið talinn vera a.m.k. 5-6 milljónir lunda og miðað við magnið sem hefur verið á ferð við eyjar að undanförnu, þá er þar engin breyting þar á, sama hvað fuglafræðingar segja. Þessi ákvörðun um að leyfa veiðar aðeins í 5 daga er afar dapurleg og í raun og veru hreinlega heimskuleg og ekki ósvipað rugl og þetta svokallaða strandveiðikerfi, þar sem fyrirfram er ákveðið hvaða daga má róa og ekkert tillit tekið til veðurfars og á sama hátt er nokkuð ljóst að það verður ekki lundaveiði alla þessa 5 daga og í versta falli jafnvel engan.

Það vakti athygli mína fréttir um það, að allur lundinn væri orpinn og það væri egg í hverri einustu holu. Merkilegt nokkuð, í byrjun júní fór Erpur Snær hamförum í öllum fjölmiðlum landsins og meira að segja erlendis, þar sem hann lýsti því yfir að útlit væri fyrir að lundavarpið hefði misfarist og yrði jafnvel lítið eða ekkert í ár. Núna hins vegar heyrist ekki bofs frá honum um þessar jákvæðu fréttir og mér þótti merkilegt að heyra það í vikunni að sjálfur yfir lundarannsóknarmaðurinn væri stunginn af í sumarfrí á þessum mikilvægasta tíma ársins varðandi lundarannsóknir.

Ég tók eftir því um daginn að andstæðingar lundaveiða tala gjarnan um lundaveiðimenn sem hagsmunaaðila þegar kemur að lundaveiði og er ég gjarnan stimplaður sem slíkur, en merkilegt nokkuð, ef ég skoða síðustu viku út frá mínu sjónarmiði miðað við þann lunda sem var í síðustu viku og vindáttir, þá hefði ég sennilega, miðað við mína þekkingu og reynslu af lundaveiðum) hugsanlega getað náð í 3-400 lunda í vikunni og fengið fyrir það kannski 50 þúsund krónur ca. en á sama tíma er ég búinn að fiska fyrir upp undir milljón, svo ekki held ég að hægt sé að segja að þetta snúist um aurinn að mínu mati, enda hafa lundaveiðar alltaf í mínum huga snúist um forréttindi og frí, hins vegar er mjög athyglisvert og kemur mér ekki á óvart að heyra það að þessir svokölluðu lundarannsóknarmenn séu afar vel borgaðir og það sumir hverjir á launum allan ársins hring við þessa vitleysu. En ég endurtek, það er ekkert ánægjulegra heldur en að geta gengið á fjöll í eyjum og veitt einhverja fugla, svo eðlilega er ég óhress með að það hafi verið slegið af í ár. Í sjálfu sér væri það í lagi ef ástæðurnar væru nægar, en ég tel svo ekki vera, enda er gríðarleg lundaveiði allstaðar annarstaðar á landinu. Ég skora því á bæjarstjórn Vestmannaeyja að leyfa veiðar eftir Þjóðhátíð ef útlitið með pysjuna verður gott um það leytið. Reyndar fer ég sjálfur í frí upp á land eftir Þjóðhátíð, en það er mikill fjöldi manna sem hefur mikla ánægju af þessari þjóðaríþrótt okkar eyjamanna, lundaveiðinni, og miðað við magnið sem sést hefur að undanförnu, þá tel ég að lundinn hafið fengið að njóta vafans.

Meira seinna.

Fór á sjó í fyrradag og tók myndavélina með

Þessar tvær myndir minntu mig svolítið á draum trillukarlsins og eru teknar kl. 4 um nóttina

Mikið af uppsjávarfiski við eyjar, þessi torfa var við Klettsnefið

Það er ekki nema rétt yfir hásumarið sem að maður sér sólina koma upp vestan megin við jökul

var á veiðum undan eyjafjöllum þennan dag

fiskiríið var ágætt, eða tæplega 1,5 tonn

alltaf gott að koma í land aftur úr róðri

Mikið líf í sjónum við eyjar þessa dagana

Fór á sjó í fyrradag og tók myndavélina með og set inn myndir á eftir þessari færslu. Mikið síli er allt í einu komið allt í kringum eyjar og mikið af lunda um leið, sem kemur ekki á óvart, það er hins vegar öllu verra að makríll veiðist núna allt í kringum eyjar og m.a. fengu tvær stelpur makríl í höfninni í Vestmannaeyjum fyrr í vikunni. Ef makríllinn er á eftir sílinu, þá er það ekki gott en í framhaldi af allri þessari sílisgengni við eyjar, þá fékk ég þær fréttir í gær að allur lundinn væri orpinn, svo nú er bara að krossleggja fingur og vona það besta.

Það er mikil umræða í gangi um þessar svokölluðu strandveiðar, nokkrir bátar eru í startholunum hér í eyjum en ég ætla að láta þetta eiga sig í ár. Það er í sjálfu sér eðlilegt að kvótalausir útgerðarmenn sæki í þessar strandveiðar, enda eru afleiðingar þeirrar ákvörðunar fyrrverandi sjávarútvegsráðherra frá því í haust um að auka geymslurétt milli ári upp í 33% af aflaheimildum núna greinilega komnar í ljós, enda er nánast engar aflaheimildir hægt að fá á leigu nokkurs staðar, svo það má með sanni segja að þáverandi ráðherra, Einar Kristinn, hafi endað sín störf sem sjávarútvegsráðherra á sama hátt og hann byrjaði, eða með því að gera kvótakerfið enn verra. Dapurlegast er þó að horfa á núverandi sjávarútvegsráðherra, Jón Bjarnason, sem gerir nákvæmlega sömu vitleysuna og fyrirrennarar hans síðustu árin þ.e.a.s. að hengja sig nánast algjörlega á hugmyndir Hafró án þess að taka nokkuð tillit til sjónarmiða og reynslu sjómanna. Ég segi þetta því einu sinni enn, tegundir eins og keila, langa, skötuselur ofl. ættu að sjálfsögðu ekki að vera í kvóta, allavega ekki á smábátum og það væri mikill munur ef núverandi sjávarútvegsráðherra væri þingmaður Frjálslyndra, því þá væri einfaldlega handfæraveiðar frjálsar, en þessar strandveiðar munu að sjálfsögðu verða til þess, að menn hendi verðminni fisk fyrir verðmeiri.

Set svo inn nokkrar myndir úr síðasta róðri á eftir þessari færslu.

 

Frábær helgi og lundinn

Skemmtileg helgi að baki, þar sem á tímabili var fullt út út dyrum á laugardagskvöldið í Blíðukró. Einnig átti ég ánægjulegt ættarmót og í raun og veru eina sem vantaði til að klára helgina með stæl, er að ekki hefði verið dæmd rangstæða þegar ÍBV skoraði sigurmarkið gegn FH, en strákarnir okkar stóðu sig annars eins og hetjur.

Mikið er búið að gerast í lundamálum eyjamanna síðan ég skrifaði um þau síðast og einmitt núna er lundi að flykkjast upp austur í Heimakletti og er staðan því nú þegar orðin svipuð og í fyrra, þ.e.a.s. lundinn kemur á nokkurra daga fresti, sem er vísbending um það að hann þurfi að fara langt eftir æti, en vonandi lagast það þegar líður að næstu mánaðarmótum, annars er hætt við því að illa geti farið fyrir pysjunni eins og í fyrra.

Það er svolítið merkilegt að lesa skrif sumra sem tjáð hafa sig um lundann og þá sérstaklega þessa svokölluðu verndarsinna, sem býsnast einhver ósköp yfir því að hér sé verið að veiða hugsanlega nokkur þúsund lunda, en taka ekki undir orð manna (eins og mín m.a.) sem eru óhressir yfir því að ekkert sé verið að gera til að koma í veg fyrir að hér verði samskonar stórslys og á síðasta ári, þegar a.m.k. 500.000 lundapysjur drepast úr hungri. Ótrúlegt, en satt. En það er þó ánægjulegt að í nýjasta viðtalinu sem ég hef séð við Erp, þá orðar hann þetta loksins þannig að veiðar hafi að sjálfsögðu lítið að segja, en að menn þurfi að leggja meiri tíma og peninga í að rannsaka fæðuvandamál lundans.

Þessi ákvörðun um að leyfa veiðar í 5 daga mun að öllum líkindum, miðað við ástandið eins og það er núna og eða svipað og í fyrra verða til þess, að sennilega verður í mesta lagin hægt að veiða 1-2 daga af þessum 5, nema að sjálfsögðu að einhverjar óvæntar sílistorfur birtist hér við bæjardyrnar, en ég er ekki of vongóður um það og enda þetta því enn og aftur á þessum sömu orðum: Það þarf að reka snurvoðina burtu úr fjörunni.

Meira seinna.

Goskokahátíðin er um helgina, en svona lítur þetta út í huga mér

Það er 22. janúar 1973 og ég man eftir því að ég fór frekar seint að sofa og að það var svona smá hrollur í mér, enda átti ég að mæta í leikfimi kl. 8 um morguninn og það var alltaf frekar kalt í gamla leikfimisalnum svona snemma morguns um hávetur.

Ekki man ég hvað klukkan var þegar ég rumskaði um nóttina við það að barið var að dyrum, en ég heyrði að mamma fór til dyra. Þar var komin einhver útlendingur sem var mikið niðri fyrir, en hún skyldi ekki hvað hann var að segja, en hann benti stöðugt austur á eyju, svo mamma leit út um gluggann og tautaði svo með sjálfri sér:"Það virðist vera kviknað í austur í Kirkjubæ."

Hálftíma seinna kom afi, Júlíus Sigurðsson, og skipaði móður minni að klæða okkur systkinin og fara með okkur niður á bryggju, það væri hafið eldgos í Heimaey. Ég man eftir því að þó ég væri ekki nema liðlega 8 ára gamall, þá var eitthvað í rödd móður minnar, sem varð til þess að við systkinin mölduðum ekki í móinn þegar hún sagði okkur að klæða okkur til að fara niður á bryggju. Ég man einnig eftir göngunni niður á bryggju, mamma með okkur systkinin 3, ég 8 ára, Inga Rósa 6 ára og Júlíus á 4. ári. Himininn var eldrauður og í fjarska heyrðist einhver undarlegur niður sem ég hafði aldrei heyrt áður. Ég man einnig eftir því hvað fullorðan fólkið var ótrúlega ákveðið án þess þó að sýna nokkur ótta eða hræðslumerki.

Við lentum umborð í Danska Pétri, okkur systkinunum var troðið undir borð niðri í káetu og í raun og veru var troðið í bátinn eins og mögulegt var. Siglingin til Þorlákshafnar var frekar erfið, enda mikil sjóveiki og var ælt í öll þau ílát sem í boði voru. Við fórum með rútu í bæinn. Restina af þessum vetri og veturinn á eftir vorum við í Kópavogi og var ég sendur í sveit bæði sumarið ´73 og ´74 og hafði bara gott af. Margt gerðist í sveitinni, en því verða kannski gerð betri skil seinna.

Ég man ennþá eftir ágústmánuði ´74 þegar móðir mín stillti okkur systkinunum upp til að tilkynna okkur það, að nú færum við heim, þannig að í sjálfu sér má segja sem svo að goslokin hjá mér hafi ekki verið fyrr en í ágúst ´74, svo í ár eru 35 ár síðan.

Þegar ég lít tilbaka á það sem maður skilur miklu betur í dag heldur en þá, þá er það helst þakklæti fyrir það hugrekki og kjark sem að foreldrar okkar sem vorum börn á þessum tíma sýndu og ekki síst sá hópur manna, sem háði baráttuna við náttúruöflin til að halda lífæð okkar eyjamanna opinni, höfninni, fyrir það fáum við sem lifum hér í dag seint eða aldrei þakkað nægilega.

Að vana verður opið í Blíðukró á laugardagskvöldið þar sem öllum bloggvinum og öðrum verður boðið að kíkja við. Kommander Helgi Tórs ætlar að stjórna veislunni, en framan af kvöldi verð ég í ættarmóti, en mun koma seinna.

Meira um lundann (að gefnu tilefni)

Var að horfa upp í Heimaklett núna áðan með sjónaukanum, mikið lundaflug austast í klettinum og fyrir ofan efri göngustíg, en lítið á Kleifunum. Kannski gott dæmi um þær breytingar sem orðið hafa síðustu ár, því að eftir að Eiðis svæðið fór að byggjast upp og umferðin þar að aukast með tilheyrandi hávaða og látum, þá hefur lundinn greinilega hopað undan ofar og austar í klettinum, en eins og nýlegar myndir hér á bloggsíðunni hjá mér úr suðurfjöllunum sýna, þá er engin breyting þar.

Mér finnst svolítið furðulegt að horfa á þessi vinnubrögð náttúrufræðistofu suðurlands í þessum svokölluðu lunda rannsóknum. Það er verið að vakta örfáar holur til að fylgjast með því hvort að lundinn verpi og sjá síðan hvernig pysjunni reiðir af, sem er í sjálfu sér ágætt, en fyrir mig er vandamálið alveg augljóst. Fæðuskortur er stærsta vandamál fuglastofnana hér í eyjum, en því miður virðast þessir fuglafræðingar hvorki hafa tíma né áhuga á að beina rannsóknum sínum í þá áttina, en svona til upprifjunar, þá er staðan svona að mínu mati: Sílið hrygnir á tímabilinu nóv-jan, grefur hrognin og sig sjálft ofaní sandinn og þar þurfa hrognin að liggja í friði í 4 mánuði. Vandamálið undanfarin 3 sumur er að mínu mati það, að makríllinn sem núna flæðir eftir suðurlandi, sem og síldin að einhverju leiti, éta þessi hrogn og smáseiðin að einhverju leiti, en stærsta vandamálið er að mínu mati opnun fjörunnar fyrir snurvoð. Snurvoðin er dregin eftir sandinum og rótar honum upp, losar þar með um hrognin, sem þar með farast. Ef við setjum þetta í samhengi við síðustu 3 ár, þá sjáum við það að 2006 er fyrsta árið þar sem verulega bar á pysjudauða og að lundinn og pysjan átti erfitt uppdráttar. 2007 hinsvegar virtist ástandið vera mun skárra, en mér sýnist að afleiðingarnar af 2006 hafi orðið til þess að mikið af lundanum ákvað að verpa ekki 2007, en það litla sem að þó var komst ágætlega á legg og var pysjan mjög vel gerð 2007. Í okt. 2007 ákveður þáverandi sjávarútvegsráðherra að opna alla fjöruna norður úr eyjum fyrir snurvoð með þeim afleiðingum, að sumarið 2008 þegar upp undir 70 % af lundanum verpir og pysjan skríður úr eggi í júlí og lundinn fer að reyna að ná í svokallað 0 síli, þá er það einfaldlega ekki til staðar enda búið að drepa það með snurvoð. Þetta verður að sjálfsögðu til þess, að meirihlutinn af pysjunni sl. sumar drepst úr hungri. Tek það fram að þetta eru að sjálfsögðu mínar skoðanir á þessu máli. Framhaldið er óskrifað blað, en það er ljóst að enn er fjaran opin fyrir snurvoð og ætti því útlitið í samræmi við það ekki að vera gott, en að sjálfsögðu hefur nýliðun í lundastofninum og pysjan ekkert með lundaveiðar að gera.

Aðeins meira um snurvoðina. Eins og kemur fram hér áður, þá opnaði þáverandi sjávarútvegsráðherra fyrir snurvoðaveiðar í fjörunni í okt. 2007 vegna þess, að útgerðarmenn þessara báta sögðust ekki geta náð sínum ýsukvótum öðruvísi en að þetta svæði yrði opnað og að þarna fengist eingöngu ýsa. Allir sjómenn vita að sjálfsögðu að þetta er rangt, enda þrífast margs konar fisktegundir á þessu svæði. Merkilegt nokkuð, við í smábátafélaginu Farsæll í Vestmannaeyjum mótmæltum þessari opnun harðlega og var mjög ánægjulegt að sjá bæjarstjórn Vestmannaeyja taka undir þessi mótmæli okkar, en ég held reyndar að bæjarstjórnin gæti gert meira ef hún vildi, en mér þótti þær fréttir nokkuð merkilegar að mér skilst að nokkrir útgerðarmenn snurvoðabáta frá öðrum sjávarþorpum hafi haft samband við fulltrúa bæjarstjórnarinnar, með hótunum um að hætta öllum viðskiptum hér í eyjum, en vonandi er það ekki rétt að bæjarfulltrúar láti kúga sig á þann hátt.

Nokkrir hafa komið að máli við mig og spurt mig að því, hvernig ég fæ það út að pysjufjöldinn, eða nýliðunin í lundastofninum á síðasta ári hafi verið yfir 100 þús. pysjur, en svona lítur dæmið út hjá mér: Við eyjamenn höfum alltaf verið með mælikvarðann á nýliðun lundastofnsins á því hversu margar pysjur finnast hér í bæ og hversu mikið af pysju sést í höfninni, og eftir að hafa rætt þetta við marga eldri og reyndari menn heldur en ég, þá hef ég miðað þá útreikningar við að bæjarpysjan sé 1/2 % í nýliðuninni, en flestir hafa viljað hafa þá tölu lægri, en svona lítur þá dæmið út: Bæjarpysjan 2008 var aðeins ca. 600 pysjur, 1% er þá 1200, 10% 12000 og 100% 120000 pysjur. Þetta er sem sé áætlaður fjöldi lundapysja frá öllum eyjum í Vestmannaeyjaklasanum sl. sumar, en miðað við að holufjöldinn sé í kringum 1300 þús, þá er þetta aðeins um 10% sem er að sjálfsögðu afar lélegt, miðað við eðlilegt árferði, en samt ágætt miðað við að aðeins voru veiddir 15000 lundar. Ef við skoðum líka 2007, þá var pysjufjöldinn ca. 2000 pysjur, sem gerir þá miðað við 1/2% regluna 400 þús. pysjur, sem að hljómar í sjálfu sér ágætlega en er samt ekki nema um 30% miðað við eðlilegt ár. Lokaorð mín eru því þessi: Lundinn er ekki að verða útdauður, nýliðunin er ekki góð, en ég skora á alla þá sem í aðstöðu eru til að beita sér í því eina sem vantar til að pysjunni fjölgi að mínu mati, loka fjörunni fyrir snurvoð.

Meira seinna.

Þeir á Náttúrufræðistofu Suðurlanda halda því fram að lundastofninn í Eyjum sé hruninn, ég er þessu ekki sammála og set inn nokkrar myndir máli mínu til stuðnings

Þegar maður horfir á þetta svona virðist ekki vera mikið að sjá

En með myndavélalinsunni lítur þetta út svona og er öll Stakkabótin gjörsamlega þakin af lunda og stór spurning, hvort að Erpur og félagar ættu ekki að fara og fá sér linsur

Þessi mynd er kannski ekki góð, en svona litu allar brekkur út allt frá Lambaskorum að Litlahöfða

Svona leit þetta út á klettabrúnunum

Þessi var líka skemmtileg

Þessi kvaddi með orðunum:"Save the puffins" en svo heyrðist mér hann segja: "Strákar, er einhver matur eftir"?

Meira seinna