Sjóstöng og kvótakerfið

Það fór hálf illa, sjóstöngin í dag, enda þó að klukkan sé orðin 17 núna, þá eru ennþá 15 metrar á höfðanum. Búið að fresta þessu þangað til í fyrramálið, en veðurspáin er eitthvað skárri á morgun.

Á textavarpinu er núna frétt sem fjallar um hugmyndir LÍÚ um breytingar á kvótakerfinu vegna nýju ríkisstjórnarinnar. Tillagan gengur út á það að stöðva alla leigu á aflaheimildum, en gegn fyrningarleiðinni. Þessi hugmynd myndi hins vegar að sjálfsögðu gera út af við allar kvótalausar útgerðir á landinu, svo nú verður forvitnilegt að sjá hvort að þessar nýafstöðnu kosningar verði kannski til þess (allavega ef þessar hugmyndir ganga fram) að ég og hundruðir sjómanna og útgerðarmanna í sömu sporum allt í kringum landið, þurfum kannski að flýja land. Ekki er ég viss um að hagsmunir þjóðarinnar liggi þar, en það verður bara að koma í ljós hvaða hugmyndir núverandi ríkisstjórn hefur, en kannski má segja sem svo að þessi hugmynd LÍÚ sé lýsandi dæmi um það, hversu útgerðarmenn eru tilbúnir að ganga langt til að tryggja sig og sína á kostnað heildarinnar.

Meira seinna

100.000 tonn, mútur, Bakkafjara og sjóstöng

Það var svolítið merkilegt að sjá ályktun skipstjóra- og stýrimannafélagsins Verðanda í vikunni inni á Eyjamiðlunum, sem og viðtalið við skipstjórann á Vestmannaey, þar sem í fyrsta skiptið var tekið undir þær skoðanir okkar Frjálslyndra um að óhætt væri að bæta við 100 þús. tonnum af þorski til hagsældar fyrir land og þjóð. Menn hefðu kannski átt að hafa þetta í huga þegar menn gengu til kosninga um daginn, enda sýnist mér enginn annar flokkur vera með slíkar hugmyndir, kannski eðlilega því að Frjálslyndi flokkurinn er eini flokkurinn sem hefur þó þekkingu og reynslu á sjávarútvegsmálum, enda gríðarlega margir Frjálslyndir sem starfa við fiskveiðar.

En hvaða þýðingu höfðu kosningaúrslitin fyrir þjóðina? Margir hafa sagt við mig að þeir séu mjög óhressir með lélega útkomu okkar Frjálslyndra. Svar mitt við því er einfalt, menn hefðu kannski átt að hugsa út í það fyrir kosningar. Nokkrir hafa sagt við mig að þeir skilji ekkert í því, hvers vegna Framsóknar flokkurinn fær svona fína kosningu. Svar mitt við því er að hluta til kemur það til vegna þess að margir Sjálfstæðismenn, sem ekki treysti sér til að kjósa sinn flokk og tengjast núverandi kvótakerfi að einhverju leiti, hljóti að hafa kosið Framsókn. Þar fyrir utan, þá gerðu Framsóknarmenn það sem þeir gera fyrir hverjar kosningar, mokuðu peningum í auglýsingar t.d. voru þeir með stundum 8-10 síður í Fréttablaðinu, en mér er sagt að ein síða þar kosti hátt í 500 þúsundir og nokkuð augljóst, að litlir og peningalausir flokkar geta aldrei keppt við slíkt, en tek annars undir með þeim, sem sögðu þetta við mig:"Furðulegt að fólk skuli láta blekkjast af Framsóknarflokknum" en að öðru leyti óska ég Eygló Harðar að sjálfsögðu til hamingju með sinn árangur.

Það stefnir allt í að vinstri stjórn verði mynduð núna um helgina og verður spennandi að sjá, hvort að þeir flokkar standi við kosninga loforð sín um breytingar á kvótakerfinu, en eins og ég hef sagt áður, þá hugnast mér ekki þessi svokallaða fyrningarleið. Reyndar er risinn upp mikill grátkór útgerðarmanna, eða eins og einn góður vinur minn orðaði það í dag við mig:" Hvað fyndist þér um það, að þú værir búinn að kaupa þér hús og svo kæmi ríkið og tæki það af þér?" Þetta er að sjálfsögðu ekki sambærilegt, en fyrir mitt leyti þá er alls ekki sama hvernig kerfinu verður breytt og kannski má segja sem svo, að lykil atriðið sé að allir gallarnir verði sniðnir af núverandi kerfi, en ég hef í sjálfu sér ekki mikla trú á því að þessi nýja Ríkisstjórn geri það.

Það vakti athygli mína að við þar síðustu blogg færslu mína kom athugasemd sem sagði að ég hefði sennilega fengið betri kosningu ef ég hefði ekki verið í svona hatrammri baráttu geng Bakkafjöru. Þetta þótti mér nokkuð merkilegt,(hefði reyndar þegið atkvæðin frá öllum þeim sem eru á móti Bakkafjöru, það er verst að þá væri ég sennilega kominn á þing) enda tel ég mig ekki hafa verið í neinni slíkri herferð og vona svo sannarlega að hafnarmannvirkið heppnist og verði sú samgöngubót sem við öll óskum okkur. Hitt er svo annað mál, að ég fjallaði mikið og lengi um Bakkafjöru. Margt af því sem ég skrifaði var haft eftir öðrum, en það breytir samt ekki því að mín persónulega skoðun er sú, að Bakkafjara hafi verið lakasti kosturinn af þeim 3 sem voru í umræðunni, en endurtek bara þetta, vonandi verður þetta bara í lagi.

Á morgun er innanfélagsmót Sjóve í sjóstangveiði. Reyndar er hífandi rok eins og er en á að lægja þegar líður á morgundaginn. Annað kvöld verður síðan boðið í heljar veislu á Fjólunni og í næstu viku byrjar einn af mínum uppáhalds tímum ársins því þá byrjar eggjatakann.

Meira seinna.

Síðasta vika.......

.........var merkileg fyrir margar sakir. Kosningarnar voru náttúrulega okkur Frjálslyndum mikil vonbrigði, en það má kannski segja sem svo að skyldurækni þingmanna okkar við að sinna þingstörfum fram á síðasta dag, hafi m.a. orðið þeim að falli, en við vitum það vel hvaða stóru flokkar bera þar mesta ábyrgð, svo er aftur stór spurning hvort að þetta hafi hreinlega ekki verið úthugsað. Dapurlegast þykir mér þó sá skaði, sem sjávarbyggðirnar í landinu munu að öllum líkindum verða fyrir, enda voru hugmyndir okkar Frjálslyndra einfaldlega, að mínu mati, það lang besta sem var í boði, að maður tali nú ekki um fjárhag þjóðarinnar.

Fór á sjó tvisvar í vikunni, fiskaði ca. 4 tonn, mest þorskur og langa, en maður heyrir margar ljótar sögur þessa dagana um brottkast á þorski, enda er þorskur út um allan sjó. Vonandi er þetta ekki allt rétt, enda er það frekar skrýtin framtíðarsýn að henda hugsanlega því sem okkur svo sárlega vantar.

Við í fjölskyldunni skelltum okkur í Ölfusborgir um helgina, enda alltaf gaman að koma þar. Fórum svo til Keflavíkur í gær á ættarmót í minni fjölskyldu. Það er alltaf jafn ótrúlegt að koma í þessi ættarmót og í raun og veru ekki fyrr en þá sem að maður gerir sér grein fyrir, hversu fáa maður þekkir úr sinni eigin ætt.

Nokkrir hafa komið að máli við mig og óskað eftir því að ég geri upp kosningarnar frá mínu sjónarmiði með tilliti til áhrifa á framtíðina, en ég ætla að sjá til með það seinna, enda kannski ekki tímabært fyrr en liggur fyrir staðfest, hvaða meirihluti verður á þingi.

Meira seinna.

Meira seinna

Kosningaúrslitin í morgun voru okkur Frjálslyndum gríðarleg vonbrigði. Persónulega finnst mér það alveg með ólíkindum að öll þessi sjávarþorp við suðurströndina skuli hafna því að hafa sjómann á þingi. En það er nú svo, við vissum fyrirfram að róðurinn yrði mjög erfiður, enda hefur neikvæð umræða um flokkinn verið nánast vikulega í fjölmiðlum í allan vetur. Það sem eftir stendur samt hjá mér er ánægjan yfir því, að hafa fengið að ferðast um suðurlandið og kynnast öllu því fólki sem ég kynntist í kosningabaráttunni. Mig langar að þakka öllum þeim sem tóku slaginn með okkur, sem og einnig þeim sem komu og heilsuðu upp á okkur. Reyndar voru ansi margir sem sögðu við mig í nótt, að nú ætti ég að segja við fjölmiðla: "Okkar tími mun koma" en ætla að sleppa því og orða þetta með mínum hætti:" Meira seinna."

Kosningakaffi hjá Frjálslyndum

Kosningakaffi hjá Frjálslyndum verður kl. 15 á morgun og er öllum stuðningsmönnum sem og öðrum boðið og er undirbúningur þegar hafinn fyrir heljarinnar veislu.

Mig langar að þakka þann mikla meðbyr sem ég hef fundið fyrir undanfarna daga og endurtek enn einu sinni að það hefur aldrei verið mikilvægara heldur en nú, að tryggja sjómann á þing, sérstaklega þegar flestir flokkar eru farnir að tala um margvíslegar breytingar á kvótakerfinu. Látum ekki lögfræðinga, kennara eða fólk sem hefur enga þekkingu á sjávarútvegi, stjórna okkar sjávarútvegsmálum, heldur setjum x við F.

Undirritaður er í öðru sæti Frjálslynda flokksins í Suðurkjördæmi.

Georg Eiður Arnarson

XF fyrir lífæð Vestmannaeyja

Nú eru aðeins tveir sólarhringar í að kosningunum verði lokið og þegar maður skoðar stöðuna eins og hún er núna, með tilliti til þess sem ég kalla lífæð Vestmannaeyja, þ.e.a.s. útgerðina, þá er staðan einhvern veginn svona:

Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur boða óbreytt kvótakerfi, sem þýðir einfaldlega það að ef útgerðarmanninum dettur í hug að selja kvótann eða veðsetja hann það mikið, að hann fer á hausinn og kvótinn á uppboð, eða einfaldlega að hann leggi bátnum og leigi frá sér allan kvótann án þess að skila nokkru til samfélagsins. Þetta er að sjálfsögðu að mínu mati ekki valkostur, einfaldlega vegna þess að með þessari útfærslu mun fyrr eða síðar gerast það sama og nú þegar hefur gerst í mörgum byggðum allt í kringum landið, að kvótinn einfaldlega leitar þangað sem mestir peningar eru í boði. Þessi stefna er fyrst og fremst stefna útgerðarmannsins og svo ég orði það eins skýrt og greinilega og ég mögulega get, þá er það einföld staðreynd að hver einasti útgerðarmaður sem á einhverjar aflaheimildir ætla sér að selja áður en hann hættir.

Samfylking og Vinstri grænir boða svokallaða fyrningarleið, sem þýðir einfaldlega það að ríkið leysi til sín kvótann smátt og smátt, án þess að nokkuð sé gert til þess að reyna að laga alla þá fáránlegu galla sem eru á núverandi kerfi. Einnig er hætt við því, að margvísleg vandamál komi upp varðandi útdeilingu aflaheimilda aftur, enda nokkuð ljóst að við munum þurfa að nota áfram þann fiskiskipaflota sem við eigum í dag og frekar ótrúlegt að hugsa til þess, hvernig þetta getur farið allt saman ef hugmyndir Samfylkingarinnar um inngöngu í ESB verða að veruleika. Ég heyrði einn Samfylkingarmann í síðustu viku halda því fram, að við hlytum að geta fengið undanþágu með okkar sjávarútveg á svipaðan hátt og t.d. Kýpur. En að gefnu tilefni, á Kýpur eru aðeins veidd 1000 tonn af fiski á hverju ári, en á Íslandi yfir milljón tonna.

Nýju framboðin, Lýðræðishreyfingin og Borgaraflokkurinn, virðast ekki hafa neina sjávarútvegsstefnu, enda kannski vel skiljanlegt þar sem þessir flokkar eru fyrst og fremst mannaðir af íbúum höfuðborgarsvæðisins og skilningur þeirra virðist því vera frekar takmarkaður á mikilvægi sjávarútvegs fyrir land og þjóð.

Við í Frjálslynda flokknum viljum tryggja það, að rétturinn til að veiða fiskinn haldist í byggðunum. Við viljum hins vegar stöðva allt leigubrask, sölu og/eða leigu á aflaheimildum. Einnig viljum við opna fyrir nýliðun í sjávarútveginum með því að gera handfæraveiðar frjálsar yfir sumar mánuðina, að sjálfsögðu með einhverjum takmörkunum. Einnig viljum við auka verulega aflaheimildir á Íslandsmiðum til að mæta kreppunni og í raun og veru má segja sem svo, að annaðhvort veiðum við og nýtum alla okkar möguleika til að afla tekna, eða að öðrum kosti, gætum við hugsanlega þurft að sjá á eftir auðlindum okkar í hendurnar á öðrum löndum, allavega ef tekið er mið af stefnuskrá sumra flokkanna.

Fyrir mig er þetta allt saman frekar einfalt, ég hef fyrst og fremst kynnt málefni okkar Frjálslyndra af heiðarleik og dugnað, ég hef ekki lofað neinu sem ég get ekki staðið við, enda lít ég ekki á sjálfan mig sem einhvern ægilegan pólitíkus og skora því á kjósendur að hafa í huga draum trillukarlsins nk. laugardag sem orðaði það á sínum tíma svona:

Ég vill fá að lifa og starfa í friði þar til yfir lýkur og er tilbúinn að leggja enn harðara að mér ef með þarf, hvort sem er á sjónum eða á Alþingi. Setjum x við F.

Höfundur er í 2. sæti Frjálslynda flokksins í Suðurkjördæmi.

Gleðilegt sumar allir

Lundinn settist upp í Heimaklett í kvöld og fyrir mig þýðir það að fyrsti dagur sumars er runninn upp.

Það er svolítið merkilegt að skoða allt sem er búið að gerast síðan fyrir ári síðan, en sennilega að æra óstöðugan að reyna að skrifa það allt niður, en fyrir ári síðan gengu þingmenn Ríkisstjórnar Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks um og dásömuðu útrásarvíkingana og hvað við Íslendingar værum öll rosalega klár. Í dag eru báðir þessir flokkar, að þeirra sögn, búnir að biðjast afsökunar og telja sig vera búnir að endurnýja umboð sitt frá þjóðinni með því að fara í prófkjör m.a.

Sjálfstæðismenn, sem vissulega bera mestu ábyrgðina, og eru að mælast yfir 50% í Vestmannaeyjum segja að það hafi verið nóg að segja fyrirgefðu, en gætum við fengið að stjórna aftur? Skipta um nokkur andlit á forsíðunni og lýsa því yfir, að það hafi verið fólkið sem brást en ekki stefnan.

Samfylkingin, sem var í síðustu Ríkisstjórn, segist ekki hafa getað breytt neinu vegna þess að hún starfaði með Sjálfstæðisflokki og reyndar segja Sjálfstæðismenn það sama. Í ljós hefur komið, að báðir þessir flokkar hafa verið að fá stórar og miklar greiðslur frá bönkum og öðrum fyrirtækjum, en séu samt algjörlega hlutlaus þegar kemur að ákvörðunum sem varða hag þessara banka og fyrirtækja. Fleiri hafa nú komið að málum. Framsóknarflokkurinn er enn að mínu mati spilltasti flokkurinn í landinu og það vekur mikla athygli mína, að þrátt fyrir að flokkurinn hafi minnkað mikið síðustu árin, þá virðist hann samt geta keypt upp heilu síðurnar í dagblöðunum og með flennistórar auglýsingar á netinu. Einnig vekur mikla athygli, hversu stórtækir Vinstri grænir eru allt í einu orðnir á auglýsingamarkaðinum og svo ég orði þetta eins og einn viðmælandi minn í dag:" Það er alveg merkilegt, að þessi flokkur, sem virðist hafa það eitt á sinni stefnuskrá að senda okkur öll út á tún að bíta gras, hafi að því er virðist þvílíka fjármuni í auglýsingar, að það mætti halda að þeir hefðu fundið einhverskonar peningavél á einhverju túninu, en vonandi verður það skýrt í framtíðinni hvar og hvernig þessir flokkar fengu peninga í allt þetta auglýsingaflóð." Merkilegt nokkuð, að þeir fimm flokkar sem eiga í dag þingmenn, að fjórir þeirra, sem hafa allir verið í ríkisstjórn á undaförnum árum og bera því allir mesta ábyrgð á kreppunni, virðast vera nokkurn veginn að halda í amk. sitt bakland á meðan minnsti flokkurinn á Alþingi, sem svo sannarlega ber enga ábyrgð á kreppunni, og hefur í raun og veru varað við þessu ástandi sem nú er skollið á síðan löngu fyrir stofnun flokksins, virðist ekki vera að ná mikilli siglingu ef eitthvað er að marka þessar skoðanakannanir og merkilegt nokkuð að flokkarnir sem hafa greinilega hvað mestan aðgang að peningavaldinu, nokkuð sem að stór hluti Íslensku þjóðarinnar bölvar mikið í dag, þeir eru að mælast í góðu fylgi. Hvernig kosningar fara hins vegar á laugardaginn, er eitthvað sem við hljótum öll að þurfa að skoða vel og vandlega með tilliti til framtíðarinnar, svo ég ætla ekki að gefa upp alla von um það að við í Frjálslynda flokknum fáum bara nokkuð góða kosningu á laugardaginn, enda hreinlega trúi ég því að sá flokkur sem ber enga ábyrgð og hefur algjöra sérstöðu í málefnum eins og t.d. varðandi kvótakerfið, fái gott fylgi sem hann svo sannarleg hefur unnið fyrir.

En enda þetta á þessu: Lundinn er kominn og gleðilegt sumar allir.

Höfundur er í 2. sæti Frjálslynda flokksins í Suðurkjördæmi.

Hversu heiðarlegur ertu?

Þessa spurningu fékk ég í síðustu viku uppi á landi og þótti hún nokkuð merkileg fyrir þær sakir, að ég lenti í því sem ungur maður að spyrja sjálfan mig einmitt þessarar spurningar, svo fyrir þá sem hafa áhuga, þá kemur sagan af því hér.

Öll unglingsárin mín vann ég i Vinnslustöðinni og þá, eins og núna, voru launin lögð inn snemma á fimmtudagsmorgni. Nú við unglingarnir freistuðumst oft til þess að fara í kaffipásunni og ná okkur í aur. Þetta gerðist að sumarlagi fyrir 25 árum síðan, ég hef þá verið 19 ára gamall og hafði farið í bankann til að ná mér í pening og var á leiðinni tilbaka í vinnu. Þar sem tíminn var lítill þurfti maður að vera fljótur í förum og þar sem ég kem gangandi í sundinu við Lifrarsamlagið, rek ég skyndilega augun í 1000 kr. seðil á jörðinni, tek hann upp og hugsaði með mér:" þarna var ég nú heppinn." Ég hafði ekki tekið nema 3 eða 4 skref í viðbót, þegar fyrir fótum mér lá 5000 kr. seðill. Tók ég hann upp og var svolítið eðlilega hissa á þessu, tók þá nokkur skref áfram og sá þá að fyrir fótum mér lá lítill vöndull af peningaseðlum. Ég man ekki lengur hver heildarupphæðin var, en ég man þó eftir því, að þegar ég beygði mig niður til að taka upp seðlabúntið, þá breyttust viðbrögð mín úr ánægju yfir fundinum, yfir í einhverskonar vorkunnsemi og ég hugsaði með mér:" Æ æ, nú hefur einhver verkamaður eða kona, sennilega á svipuðum aldri og ég, flýtt sér of mikið og tapað þarna, að mér sýndist, að minnsta kosti viku kaupi. Ég gekk í hægðum mínum niður í stöð og velti því fyrir mér, hvað ég ætti að gera. Að sjálfsögðu gat ég einfaldlega stungið peningunum á mig og þagað, en eitthvað í mér mótmælti því og þegar ég stóð fyrir utan dyrnar á Vinnslustöðinni, þá kom upp í huga mér þessi spurning:" Hversu heiðarlegur ertu?" Ég hef nú alltaf talið mig vera nokkuð heiðarlegan, svo ég dró djúpt andann, fór upp í sal og inn á verkstjórakompu, þar voru nokkrir menn m.a. man ég eftir því að frændi minn, Ingi Júll verkstjóri, sat þarna við skrifborðið. Ég sagði hvar ég hafði fundið peningana, setti þá á borðið og sagði við Inga:" Ætlarðu að hringja yfir í Ísfélag og kann hvort einhver þar hafi týnt peningum núna í kaffinu." Í fyrstu sagði enginn neitt, en svo sprakk einhver úr hlátri og einhver sagði:" Þú fannst þessa peninga, þú átt þá" og ég man að ég svaraði þessu með því að halla mér yfir verkstjóraborðið, ýta peningunum að frænda mínum og endurtók:" Ætlarðu að hringja fyrir mig yfir í Ísfélagið og athuga hvort einhver þar hafi tínt peningum á meðan ég kanna þetta hér í sal hjá okkur." Með þetta gekk ég út, en leit við í gættinni og sá að frændi minn teygði sig í símann. Þegar ég var að fara í hádegismat þennan dag, mæti ég ungri konu og ég tók eftir því að hún stakk hendinni sífellt ofan í rassvasann á buxunum sínum og ég sá að þar var gat í gegn. Þegar ég kom heim, sagði ég frá því sem hafði gerst. Litli bróðir lýsti því strax yfir að nú væri ég endanlega genginn af göflunum, en móðir mín sagði hins vegar ekki neitt, en eftir á að hyggja þá held ég að stoltið í svip hennar yfir heiðarleik sonarins hafi nú verið mér meira virði heldur en þessir peningar. Nokkru seinna fékk ég langt þakkarbréf frá þessari ungu konu og 500 kr seðil og þótti mér það einnig meiri virði heldur en þessir peningar.

Lengi vel velti ég fyrir mér þessari atburðarrás og líka kannski þeirri vellíðan sem fylgdi því að gera það sem mér fannst rétt. Ég hef stundum skrifað um það, að það sem maður geri vel fyrir aðra, fái maður tilbaka aftur og það átti svo sannarlega við, því ekki lauk þessari sögu þarna. Seinna um haustið þetta sama ár, hafði ég farið upp á verbúðir í Vinnslustöðinni og verið að skemmta mér með vinum og vinnufélögum, en uppgötvaði það þegar ég kom heim, eða réttara morguninn eftir, að ég hafði týnt veskinu mínu. Ekki voru miklir peningar í því, en samt einhver skírteini sem ég sá svolítið eftir, svo ég fór samdægurs niður á verbúðir og leitaði þar út um allt. Enginn kannaðist við að hafa séð veskið mitt, en mér var þó sagt það, að þarna hefði ungur maður verið að leysa af húsvörðinn, hann hefði farið með Herjólfi upp á land þá um morguninn og var ekki væntanlegur fyrr en um miðja viku. Liðu svo nokkrir dagar. Í vikulokinn birtist svo þessi maður upp í vinnslusal þar sem ég var að vinna, réttir mér veskið mitt og sagði við mig:" Ég fann veskið þitt um síðustu helgi, hér hefurðu það aftur og hverja einustu krónu sem var í því þegar ég fann það." Ég þakkaði fyrir og bauðst til að borga honum fundarlaun, en þá sagði hann þetta:" Þú þarft ekki að borga mér neitt, ég heyrði hvað þú gerðir síðastliðið sumar við peningana sem þú fannst, haltu bara svona áfram."

Ég hugsaði lengi um þetta eftir á og verð að viðurkenna alveg eins og er, að þessir peningar sem ég fann þarna um sumarið, eru eftir á að hyggja þvílíkir smámunir miðað við allt það sem  ég fékk í staðinn, en enda þetta því með þessari spurningu: Er ekki akkúrat meiri heiðarleiki sem okkur hefur vantað á Alþingi Íslendinga síðustu árin? En svarið fæst um næstu helgi.

Höfundur er í 2. sæti Frjálslynda flokksins í Suðurkjördæmi

Silfur Egils og heilsugæslan í Eyjum

Það var margt forvitnilegt í Silfri Egils í dag og kannski ótrúlegast að heyra enn einu sinni Sverrir Hermannsson gefa lýsingu á öllu því, sem átti sér stað á bak við luktar dyr hjá Sjálfstæðisflokknum. Ég segi bara enn einu sinni: þetta kemur ekki á óvart. Það sem hins vegar kemur mér verulega á óvart er, að enn virðist fjórðungur þjóðarinnar vera tilbúin að kjósa þennan flokk, þrátt fyrir allt það sem að undanförnu er komið fram, en reyndar hafa nú fleiri flokkar verið nefndir í þessum samanburði. Ég hef reyndar lagt það í vana minn að reyna að setja mig í spor fólks sem er að gera sér vonir um að komast í betur launuð störf, eða eitthvað embætti sem þeir sem ráða ríkjum útdeila. Þannig séð get ég vel skilið málið, ég get hins vegar alls ekki skilið fólk sem kýs svona flokka yfir okkur, að því er virðist, án þess að hafa í raun og veru oft á tíðum hugmynd um hvers vegna.

 Ein spurning sem ég fékk uppi á landi í vikunni frá eldri konu, vakti sérstaka athygli mína. Eftir að hún hafði hellt úr skálum reiði sinnar vegna kreppunnar og allra þessara meintu óheiðarlegu þingmanna, þá leit hún á mig og sagði þessa furðulegu setningu: hversu heiðarlegur ertu? Merkilegt nokkuð, þá lenti ég í því fyrir mörgum, mörgum árum síðan að þurfa að svara þessari spurningu, en þarf aðeins að rifja það betur upp, en ætla að svara henni með grein seinna.

Nýlega var ákvörðunin um lokun skurðdeildarinnar í Vestmannaeyjum í sex vikur í sumar, staðfest og það án þess að nokkur þingmaður maldaði í móinn. Fyrir mitt leyti þá tel ég þessa ákvörðun ekki vera verjandi og skiptir það þá í raun og veru engu máli, hvort við erum að tala um sex vikur, sex daga eða sex klukkutíma, en um leið kemur sú spurning, hvar á þá að skera niður í staðinn? Ekki get ég nú sagt að ég sé sérfróður um það hvar annar staðar væri hægt að skera niður í heilsugæslunni, en ætla þó að orða þetta þannig: ég hefði miklu frekar viljað loka öllum okkar sendiráðum erlendis, frekar en skurðdeildinni í Eyjum í sex klukkutíma.

Frjálslyndir halda sínu fylgi

Ný skoðanakönnun í Norðvesturkjördæmi: F - listi 9,3% - nánar

Ný skoðanakönnun sem gerð var af Gallup fyrir Frjálslynda flokkinn í Norðvesturkjördæmi sýnir að fylgi flokksins hefur ekkert dalað þrátt fyrir tal um annað. Fylgi flokksins mælist um 9,3%. Af því má álykta að fylgi Frjálslynda flokksins verði það í sama kosningunum 25. apríl n.k. og í kosningunum 2003 og 2007. Guðjón Arnar Kristjánsson verður í viðtali á útvarpi Sögu í dag kl. 13:00 þar sem hann mun skýra nánar frá könnunni.

Það hefur aldrei verið mikilvægara en núna að tryggja fulltrúa verkafólks og sjómanna á þing.