Síld, loðna, vor og kosningar

Það var svolítið merkilegt að sjá Kap vera við síldveiðar í Vestmannaeyjahöfn í dag, en mér skilst að þetta sé fyrst og fremst til fjáröflunar fyrir ÍBV og er það bara gott ef svo er.

Setti færarúllurnar upp hjá mér í dag og fór út fyrir til að prófa. Ekki var fiskiríið merkilegt enda vaðandi loðna allt í kringum Eyjar og ótrúlegt að Hafró skyldi ekki vera enn við mælingar, en þeir myndu víst ekki finna loðnuna þó hún birtist í baðkarinu hjá þeim. Það hefði ekki verið slæmt fyrir fjárhag Eyjamanna að fá að veiða eins og 50-100 þús. tonn, en þetta er víst búið í ár.

Það er virkilega orðið vorlegt í Eyjum, rigning alla daga og farið að bera á grænum lit á flestum túnum. Eitthvað segir mér þó að páskahretið muni ekki láta standa á sér frekar en undanfarin ár. Tvennt er mest spennandi framundan að mínu mati, það eru aðeins 4 vikur í að lundinn komi og 5 vikur í kosningar. Á föstudag fer ég upp á land og munum við Frjálslyndir nema land í Grindavík með opnum fundi þar um kvöldið, svo nú má segja sem svo að kosningabaráttan sé hafin.

Meira seinna

Frábært landsþing hjá Frjálslyndum og Fréttir, frjálst og óháð?

Landsþing FF var um helgina og þvílíkur munur frá síðasta þingi, því að samheldnin og ánægjan var nánast með ólíkindum. Samstaðan og styrkurinn sem við sýndum á þessu þingi mun að mínu mati fleyta okkur langt í komandi kosningabaráttu. Mig langar að óska nýrri stjórn til hamingju með sitt kjör, Guðjóni Arnari Kristjánssyni formanni, Ásgerði Jónu Flosadóttir varaformanni, að ógleymdri Eyjakonunni, Hönnu Birnu Jóhannsdóttur ritara. Einnig var mikið um endurnýjun í miðstjórn flokksins og sérstaklega ánægjulegt að meirihlutinn í miðstjórninni eru sýnist mér konur og óska ég þeim til hamingju með það. Einnig kom fram á þessu þingi í fyrsta skipti, nýr þingmaður FF Karl V. Matthíasson, ræddum við nokkrum sinnum saman og er ég mjög ánægður með þessa viðbót við flokkinn og kannski er koma Karls í FF skýrasta dæmið um þá aumlegu stefnu sem hans fyrri flokkur hefur varðandi fiskveiðistjórnunina. Einnig var sérstaklega ánægjulegt að sjá Magnús Þór Hafsteinsson stíga fram og lýsa því yfir, að þrátt fyrir að hann væri ekki í forystuhlutverki í komandi kosningum, þá muni hann að sjálfsögðu halda áfram að berjast af fullum kröftum fyrir FF, enda er stefna flokksins sú eina rétta og ætlaði þakið að rifna af húsinu af fagnaðarlátum við lok ræðu hans.

Stykkishólmur er staður, sem ég mæli með að fólk heimsæki, hótelið þar er alveg meiriháttar flott og þjónustan góð og voru dæmi um það, að sumir hefðu dansað og sungið fram undir morgunn, en ég þakka fyrir mig.

Það er hálf aumlegt að fara inn á síðuna eyjafréttir.is og lesa þar fréttina um kosningu okkar Frjálslyndra, því ekki bara er nýr ritari rang feðruð, heldur er formaðurinn skýrður upp á nýtt, en svona til gamans, þá renndi ég yfir allar greinar og öll nöfn sem tengjast íhaldinu á vefnum, eða öðrum flokkum og viti menn, ekki ein einasta villa í einu einasta nafni og svo segja sumir fréttamenn að þeir séu óhlutdrægir og hlutlausir í allri sinni umfjöllun, því að ef svo er þá eru þetta ansi mikil mistök hjá fréttamanni á þessari síðu og ekki laust við að það læðist að manni að þetta sé gert viljandi, enda held ég að fáir eyjamenn upplifi þennan vef sem einkvað frjálst og óhlutdrægt. En þetta er því miður ekki fyrsta og sennilega ekki síðasta skiptið sem við í FF erum rang feðruð, rangnefnd eða uppnefnd af ritstjórum þessarar síðu.

Meira seinna.

Dolli og ég

Fékk þessa mynd senda og kannski dæmigerð fyrir okkur félagana, ég að koma úr róðri fyrir nokkrum árum síðan, og Dolli mættur á löndunarkrananum til þess að hífa fyrir mig.

p/s ég á reyndar sjálfur góða mynd af Dolla, en þar sem við erum báðir vel í skál þar, þá ætla ég að halda henni fyrir mig.

Kominn í framboð og draumur trillukarlsins

Þá er það ljóst að undirritaður er kominn í framboð og var ég staddur úti á sjó í gær, þegar listinn var tilkynntur í útvarpinu, en hann hafði þá verið samþykktur á fundi í bænum. Sá reyndar seinna að reynt hafði verið að hringja í mig. Annars fór ég á sjó bæði í gær og í fyrradag, fiskiríið var mjög gott, ca. 5,5 tonn á 24 bala, mest langa og enn er vaðandi loðna allt í kringum eyjar.

En vegna þess að ég er kominn í framboð og skipa annað sæti Frjálslynda flokksins í suðurkjördæmi, þá langar mig að rifja upp aftur sögu, sem ég sagði í jólasnepli okkar frjálslyndra fyrir síðustu jól og heitir einfaldlega Draumur trillukarlsins.

Það var eitt sinn ungur maður í Vestmannaeyjum sem hafði gengið með þann draum í maganum að fara í útgerð, enda höfðu bæði afi hans og langafi verið þekktir útgerðarmenn í Eyjum, svo ungi maðurinn keypti sér trillu og byrjaði að róa. Útgerðin gekk svona upp og niður framanaf, en frá fyrsta degi gekk ágætlega að fiska, en sagan hefst sem sé á fögrum vordegi. Ungi maðurinn fer niður á bryggju, veðurspáin er góð og útlitið eftir því, svo ungi maðurinn setur í gang og leggur frá bryggju og siglir út höfnina, en þegar út fyrir klettsnefið kemur bregður unga manninum við, því við honum blasir sjón sem hann hafði aldrei séð áður. Eftir að hafa fengið að kynnast briminu og ofsanum í veðrinu allan veturinn, blasti við spegil sléttur sjórinn og tilfinningin var svo sterk, að sem snöggvast brá fyrir í huga unga mannsins mynd úr gamalli, góðri bók sem hann las spjaldanna á milli á sínum yngri árum, þar sem m.a. segir frá manni, sem eftir því sem sagan segir, gekk á vatni. Ungi maðurinn hristi þetta af sér, steig út úr stýrishúsinu, kannski til að virða þetta betur fyrir sér, en líka til að hlusta. Ekki heyrðist neitt brimhljóð, en í staðinn fyrir lágvært malið í vélinni kom nánast ærandi gargið í fuglinum. Ungi maðurinn leit upp eftir Ystakletti, allur fuglinn sestur upp og allt iðandi af lífi, og fann hvernig þessi sýn snerti hann á sama hátt og eitthvað sem hefur mikil áhrif á okkur. Fór hann síðan aftur inn í stýrishús og lagaði stefnuna, steig síðan út til að virða þetta allt saman betur fyrir sér og var að horfa á eyjarnar í austri, þegar skyndilega fyrsti geisli sólarinnar kom eins og elding austan við jökul. Birtan var svo ofboðsleg að það dugði unga manninum ekki að bera hendini fyrir og lokaði hann því augunum, en í huga unga mannsins kom algjörlega ósjálfrátt þessi litla ósk einhvern veginn svona: Bara ef, bara ef ég gæti fengið að lifa og starfa í friði, ég verð aldrei ríkur en hugsanlega, með hörku og dugnaði, get ég sér fyrir mér og mínum. Ungi maðurinn hristi þetta nú fljótt af sér og hugsaði með sér: Ætli það verði ekki einhver bankastjórinn, eða þetta nýjasta kvótakerfi sem gerir út af við einhverja svona draumóra. Hann lagaði stefnuna á bátnum betur, en var síðan litið til baka á Heimaey sem fjarlægðist óðum, þá kom þessi viðbót: Og þó, hér á einhverjum fallegasta stað í heiminum, hér gæti ég svo sannarlega hugsað mér að bera beinin. Aftur hristi ungi maðurinn af sér þessar hugleiðingar og tautaði með sjálfum sér:" Vonandi á ég þó nokkur góð ár eftir" og hélt sína leið.

Eins og gefur að skilja, þá þekkti ég þennan unga mann mjög vel og þekki hann kannski ennþá betur í dag, en draumur trillukarlsins lifir enn í dag og þegar við horfum á allar þær hörmungar sem dunið hafa yfir okkur síðustu mánuði og sjáum svo sömu stóru flokkana sem bera ábyrgðina á þessum hörmungum óska enn og aftur eftir því að fá nýtt umboð til að stjórna, þá er aldrei eins mikilvægt og nú að við skoðum þann möguleika að gefa nýjum flokkum og nýju fólki tækifæri á að taka við og fyrir mitt leyti, þá mun ég berjast fyrir draumi trillukarlsins.

Meira seinna.

Minning

Þann 9. febrúar lést blogg vinkona mín, Guðrún Jóna Gunnarsdóttir eftir hetjulega baráttu við krabbamein og votta ég aðstandendum hennar og fjölskyldu samúð mína.

Oft þegar ég heyri af fólki sem hefur látist, koma upp minningar um besta vin minn, sem lést fyrir nokkrum árum síðan. Ég hef lengi velt því fyrir mér að skrifa þessa grein, en hef ákveðið að gera það núna.

Besti vinur minn, síðustu 20 árin sem hann lifði, hét Adolf Magnússon, fæddur 1921 og var liðlega 40 árum eldri en ég. Hann var alltaf kallaður Dolli, eða eins og við trillukarlarnir þekktum hann, Dolli á Freyjunni, eða Dolli á Sjónarhól. Fyrstu kynni okkar Dolla voru þegar ég kom á minni fyrstu trillu 1987 og rakst svolítið harkalega utan í Freyjuna hans, svo úr varð smá skemmd. Dolli hins vegar sagði ekki neitt, heldur lagaði þessa smá skeinu sem kom á bátinn hans, en rukkaði mig aldrei um neitt. Eftir að hafa róið hérna í nokkra mánuði á færum skipti ég yfir á línu og fór þá að beita uppi í kró. Þetta varð til þess að Dolli fór að kíkja í heimsókn og eitt skiptið þegar hann kom þarna, þar sem ég var að vandræðast með að splæsa línu, bauðst hann til að kenna mér að splæsa. Þannig minnist ég Dolla, alltaf tilbúinn að hjálpa og alltaf tilbúinn að veita góð ráð eða aðstoð og ég minnist þess, að eftir að ég flutti niður á Vestmannabraut, þannig að aðeins voru 3 hús á milli okkar, þá kom það ekki ósjaldan fyrir, sérstaklega fyrir jólin, að börnin mín komu inn og sögðu mér frá því, að gamall maður hefði komið og gefið þeim pening. Þannig var Dolli einfaldlega, góðmennskan uppmáluð og kannski lýsandi dæmi um ævi Dolla, að heima hjá sér átti hann myndarlegan verðlaunagrip og skjal frá því þegar hann sem ungur sjómaður kastaði sér í hafið til að bjarga félaga sínum, sem hafði rotast og fallið í sjóinn.

Síðustu árin sem Dolli lifði var hann oft veikur og eftir að hann hafði selt þennan litla kvóta, sem hann átti á Freyjunni, var Freyjunni komið fyrir uppi á landi. Nokkrir höfðu falast eftir því að kaupa hana, en hann sagði að honum væri ekki sama um hver fengi bátinn, enda var líka orðin þörf á því að taka ýmislegt í gegn þarna um borð. Þar sem ég var á milli báta um þetta leytið, þá kom hann til mín og bað mig um að kaupa af sér Freyjuna. Eftir stutta umhugsun ákvað ég að slá til, borgaði umsamið verð og hófst þegar handa við að gera bátinn tilbúinn fyrir skoðun. Ekki var ég fyrr búinn að skrifa undir kaupin, en Dolli var farinn að draga að mér allt mögulegt, bæði málningu og annað til að skvera bátinn. Báturinn fékk skoðun og keypti ég síðan á hann nýlegt línuspil. Þar sem ég hafði þá tekið að mér að róa með lítinn netabát, þá gat ég ekki byrjað að róa með Freyjuna fyrr en seint um haustið þetta ár. Í stuttu máli sagt, þá gekk allt upp hjá mér á Freyjunni. Mokfiskaði ég svo að ég lenti t.d. í því þrisvar bara þennan vetur að þurfa að fara inn að landa og út aftur til að klára að draga línuna og var stundum á mörkunum, að maður hefði það í land, enda Freyjan ekki gerð fyrir mjög mikinn afla. En heldur betur hýrnaði yfir Dolla yfir þessu fiskiríi. Um vorið hinsvegar, hafði ég tekið ákvörðun um það, að ef ég ætlaði að halda áfram í útgerð, þá yrði ég að fá mér stærri bát og setti því Freyjuna á sölu. Ekki var nú Dolli hrifinn af því, en keypti ég þá um sumarið þann bát sem ég á í dag og gekk Freyjan upp í kaupin og er núna komin vestur á firði, þar sem búið er að lengja hana og ég veit ekki betur en að það fiskist ennþá vel á Freyjuna.

Í fyrstu vildi Dolli ekki koma um borð og skoða nýja bátinn minn, svo ég greip til þess ráðs einn daginn, hringdi í hann og sagði að ég væri í ægilegum vandræðum um borð og bað hann um að hjálpa mér. Kom hann þá að venju og við redduðum þessu smotterí sem var í ólagi og eftir að hafa setið þarna að spjalli í smá stund og hann skoðað bátinn, þá sagði hann þessa setningu:" Goggi minn, þú gerðir alveg rétt í að selja Freyjuna og kaupa þennan bát." Þótti mér afar vænt um að heyra þetta.

Síðasti kafli þessarar sögu er ástæðan fyrir því að ég hef dregið það aftur og aftur að skrifa þessa sögu, en hann er svona: Síðasta árið sem hann Dolli lifði, var hann ekki mikið á ferli, en mig minnir að það hafi verið í september sem ég fór í heimsókn til hans. Að vana fór ég að tala um fiskiríið og hvort hann ætlaði ekki að fara að fá sér bát aftur með vorinu, en þá sagði Dolli og var óvenju ákveðinn:

"Nei, nú er þetta búið hjá mér."

Ég svaraði þessu með: "Hvað meinarðu með búið?" og bætti síðan við: "Ekki ætlarðu að fara að kveðja okkur fyrir fullt og allt?"

Dolli svaraði: "Jú, þetta er mitt síðasta."

Ég reyndi þá að slá á léttari strengi og spurði hann þá: "Og hvenær verður jarðarförin og verður mér boðið?"

Þá kom Dolli mér á óvart með því að svara: "Þú átt ekki að koma í jarðarförina mína."

Brá mér nokkuð við þetta og spurði: "Hva, ekki ætlarðu að banna mér að koma í jarðarförina þína?"

 "Jú" svaraði Dolli og sagði síðan: "Ef þú vilt minnast mín daginn sem ég verð jarðaður, þá átt þú að fara út á sjó og fiska eins og þú mögulega getur."

Ég hugsaði mig um í smá stund og sagði svo við Dolla: "Ok, ef ég lofa þessu, þá verður þú að lofa mér öðru í staðinn."

Lifnaði þá heldur betur yfir Dolla og tókumst við í hendur upp á það. Stuttu seinna kvaddi ég og frétti svo nokkrum vikum síðar að Dolli væri kominn á sjúkrahúsið og ætti ekki langt eftir. Þegar ég vaknaði 29. nóvember þarna um haustið, leið mér eitthvað hálf undarlega, en tengdi það fyrst við það að afmælisdagurinn minn er 28., en frétti svo síðar um daginn að Dolli hefði látist um nóttina.

Ég hafði sagt konunni frá þessu samtali okkar Dolla og kveið svolítið fyrir því, hvort að það yrði kannski sjóveður daginn sem að Dolli yrði jarðaður, því ég hafði nánast ákveðið að standa við samninginn. Þess vegna var ég mjög ánægður þegar ég sá að veðurspáin var afar slæm og einnig vitlaust veður daginn fyrir jarðarförina. Hins vegar, þegar ég vaknaði um morguninn daginn sem Dolli var jarðaður, var nánast logn úti. Ég sagði við konuna: "Það hlýtur að vera haugasjór og við förum í kirkjuna." Þegar athöfninni er að ljúka og ég er einmitt að velta fyrir mér þessu loforði mínu við Dolla. Kirkjuklukkan er að hringja út, þá heyrist skyndilega smellur og hljómurinn í kirkjuklukkunni breytist. Allir í kirkjunni heyrðu þetta og dóttursonur Dolla og nafni sagði við mig seinna að þarna hefði Dolli viljað eiga síðasta orðið.

Þegar út úr kirkjunni kom, þá var ég aftur farinn að velta fyrir mér þessum samningi mínum við Dolla og sagði því við konuna: "Við skulum skjótast sem snöggvast austur á hraun aðeins til að, sjá hvort að það sé ekki örugglega haugasjór og koma svo aftur og heilsa upp á fólkið hans Dolla."  Þegar við erum komin austur á hraun, þá blasir við nánast spegil sléttur sjór og hægur vindur. Ákvað ég þá að reyna að standa við amk. að hluta til við samninginn okkar Dolla. Rauk heim og skipti um föt og var farinn frá bryggju klukkutíma seinna með 8 bjóð um borð. Lagði bjóðin í tveimur lögnum austur við Elliðaey, enda spáði suðvestan stormi. Lét ég línuna liggja aðeins í hálf tíma og byrjaði þá að draga. Fiskiríið var mjög gott, eða um 200 kg á bjóð. Þegar ég var kominn á síðasta bjóð, rauk upp í ofsa veður, en yfir mig var kominn þá einhver undarlegur friður. Kláraði ég að draga í rólegheitum og keyrði síðan í hægagangi í land. Það hefur stundum verið sagt við mig að ég sé aldrei einn á sjó og hefur mér oft þótt þetta frekar skrítið, en ég verð þó að viðurkenna það, að ég hafði það afar sterkt á tilfinningunni þegar ég var að keyra þarna í land að ég væri ekki einn.

En loka orðin mín í þessu eru til Dolla. Dolli minn, ég þakka fyrir vináttuna og aðstoðina öll þessi ár og mundi það að ég stóð við minn hluta samningsins og muni rukka um þinn, þegar þar að kemur, pláss á nýju Freyjunni þegar minn tími kemur. Að lokum vill ég votta aðstandendum Dolla samúð mína, það gleymdist víst á jarðarfarardaginn, enda var ég upptekinn við að standa við annan samning.

Nóg af loðnu, ekkert leikskólapláss og smá pólitík

það var fallegt veðrið í Eyjum um helgina og ekki síðra á sjónum, en ég fór á sjó báða dagana, fiskirí var gott eða 5 tonn á 22 bala, mest langa . Einn línubátur reyndi fyrir sér á hefðbundnum ýsu miðum en fékk aðeins 5 fiska á 5 bjóð enda vaðandi loðna allt í kringum eyjar .

Ég heyrði áðan í skipstjóra á netabát sem er á veiðum djúpt sunnan við eyjar og er allur fiskur fullur af loðnu, einnig eru smá torfur að koma allan daginn og virðist sem að loðnan sé að komu upp úr kantinum. Sjálfur varð ég var við margar litlar torfur af loðnu um helgina, en engar stórar torfur, en miðað við það sem ég hef séð þá ætla ég að halda mig við mina fyrri skoðun á loðnunni " það hefði verið óhætt að veiða 50 000 tonn " að minnsta kosti .

Samkvæmt Eyjamiðlum þá eru 75 börn á biðlista eftir  leikskólaplássi, þetta kemur mér ekki á óvart enda eru íhaldsmenn í eyjum fyrir löngu síðan búnir að gefast upp fyrir kvótakerfinu og unnið í samræmi við það, að undirbúa þjónustuna í bænum fyrir frekari fækkun íbúa.

Nú liggur fyrir fyrstu nöfn á lista FF í suðurkjördæmi og verður listinn borinn upp til samþykkis á fundi næsta laugardag og verður þá í framhaldi af því, ef hann fær samþykki, hægt að birta hann en eftir því sem ég veit best, þá eru amk. tveir Eyjamenn á listanum. 

Meira seinna.

Þingmannaflótti

Jón Magnússon og Kristinn H. Gunnarsson eru búnir að yfirgefa FF og þakka ég þeim fyrir ágæt kynni og samstarf og óska þeim góðs gengis í sínum nýju flokkum. Það er ekki hægt að segja, að það hafi verið lognmolla í kringum veru þeirra í FF og kannski lýsandi fyrir skoðanir þeirra, að þeir eru núna báðir að yfirgefa þann flokk sem hvað harðast berst fyrir breytingum á kvótakerfinu og ganga í sína gömlu flokka, sem bera hvað mesta ábyrgð á núverandi kvótakerfi. En svona er þetta bara, fullt af fólki fer í framboð vegna stuðnings við þau málefni sem þeir standa fyrir, en því miður eru þeir félagar kannski gott dæmi um menn, sem taka sitt eigið sjálf fram yfir málefnin.

Mikið er um að reyndir þingmenn dragi sig i hlé og er það í sjálfu sér bara gott, því að margir af þeim sem hafa dregið sig í hlé að undanförnu bera að sjálfsögðu mikla ábyrgð á þeim hörmungum sem hafa gengið á síðustu mánuði. Úr suðurkjördæmi er helst að nefna minn gamla skólabróðir, Lúðvík Bergvinsson úr Samfylkingunni, en ég skil vel að hann skuli hafa hætt við að bjóða sig fram, enda hef ég að undanförnu heyrt á nokkrum Samfylkingarmönnum, spár um að hann myndi að öllum líkindum ekki ná inn. Sama gildir um Árna M. Mathiessen, mér heyrist flestir íhaldsmenn vera á þeirri skoðun að hans tími sé búinn og persónulega er ég mjög ánægður með þessa niðurstöðu, enda er sá skaði sem Árni Mathiessen ber mesta ábyrgð á í sjávarbyggðum landsins nánast óbætanlegur, að maður tali nú ekki um hlut hans í fjármálakreppunni.

Miklar breytingar hafa einnig orðið hjá Framsóknarmönnum, bæði Guðni Ágústsson og Bjarni Harðar hættir. Farið hefur fé betra. Aðeins varðandi þetta bréf sem Bjarni skrifaði og varð honum að falli: menn sem standa fyrir svona skrifum eiga að mínu mati ekkert erindi á Alþingi.

Á eyjamiðlunum er allt í einu komin grein, þar sem því er spáð að Árni Johnsen eigi nánast beina leið inn á Alþingi aftur eftir brotthvarf nafna síns. Ég hef alltaf kunnað ágætlega við Árna Johnsen, en mér hefur þó fundist að þau (mistök) sem hann gerði á sínum tíma og kallaði sjálfur tæknileg mistök, hafi verið þess valdandi að sjálfur gæti ég aldrei kosið slíkan einstakling á þing og það vakti athygli mína í ferðum mínum upp á land eftir síðustu kosningar, hversu mörgum Íslendingum fannst við Eyjamenn vera svona hálfgerðir bjánar með að kjósa svona mann á þing aftur, en ég svaraði því að sjálfsögðu þannig að sennilega hafði Árni fengið fleiri atkvæði á fastalandinu heldur en hér í Eyjum og þar fyrir utan, þá kann ég ágætlega við Árna, en miðað við sögurnar af því, hvernig samflokksmenn hans koma fram við hann á þingi, þá held ég að Árni hefði getað gert margt annað betra fyrir Eyjarnar heldur en að setjast aftur á Alþingi Íslendinga.

Nokkrir ungir frambjóðendur hafa komið fram í þessum flokkum hér fyrir ofan, en því miður sýnist mér að staðan sé óbreytt með stóru flokkana, það er ennþá sama gamla liðið sem heldur í spottana og passar upp á að þeirra þingmenn geri eins og þeim er sagt og merkilegt nokkuð, þessir sömu gömlu stóru flokkar eru enn að mælast með mikið fylgi í skoðanakönnunum, á meðan minn flokkur FF mælist varla, en ég geri mér nú vonir um það að fólk rumski úr Þyrnirósarsvefninum fyrir kosningar.

Meira seinna.

Núverandi kvótakerfi og hugmyndir FF (mín skoðun)

Stuðningsaðilar núverandi kvótakerfis eru að rumska til lífsins í aðdraganda kosninga, en hver er munurinn á núverandi kerfi og hugmyndum FF að mínu mati? Núverandi kerfi byggir á því, að útgerðarmennirnir eigi aflaheimildirnar og fari með þær eins og þeim sýnist. Afleiðingarnar höfum við séð út um allt land. Eitt af nýjustu dæmunum eru afleiðingar þess, að útgerðarmaður í Grímsey ákvað að selja sínar aflaheimildir hæstbjóðanda, sem varð til þess að fyrir 2 árum fóru 40% af aflaheimildum í Grímsey frá eyjunni, sem aftur gerði það að verkum að í dag hafa um 40% íbúanna flutt á brott. Stuðningsmenn núverandi kerfis hér í Vestmannaeyjum, tala oft um það að Eyjamenn hafi nokkurn veginn haldið sínum hlut í aflaheimildunum. Þetta er að vissu leiti rétt, en þó koma upp í hugann nokkrar sölur, m.a. fyrir rúmu ári síðan var hið fræga nafn, Binni í Gröf selt upp á land með öllum aflaheimildum og mér er sagt að það hafi verið lögfræðingur sem keypti skipið með aflaheimildum, með það að markmiði að gera út á leigumarkaðinn. Í sjálfu sér má segja það, að á sínum tíma, þegar lagt var af stað með núverandi kvótakerfi, þá hafi það verið fyrst og fremst ágætis hugmynd, en þeirri hugmynd lauk í raun og veru fyrir mörgum árum síðan og við tók þetta brask kerfi sem við þekkjum í dag.

En út á hvað ganga hugmyndir FF að mínu mati? Jú, þær ganga út á það, að tryggja það að aflaheimildirnar haldist í byggðunum fyrst og fremst og að það sé ekki útgerðarmanna að selja eða veðsetja aflaheimildir mörg ár fram í tímann. Menn haldi sínum aflaheimildum til þess að nýta þær og einfaldlega skili þeim inn þegar þeir hætta, þannig að allir aðrir eigi möguleika á að taka við. Að sjálfsögðu þarf að útfæra slíkar hugmyndir nánar, t.d. þarf að taka tillit til þeirra, sem hafa verið að fjárfesta síðustu árin í aflaheimildum, en ég held að það sé nokkuð ljóst að miðað við skuldastöðu útgerðarinnar í dag, þá sé þetta einmitt rétti tíminn til að hefja vinnuna við að breyta núverandi kerfi, t.d. tel ég ekki nokkra spurningu um það að það eigi að gera handfæraveiðar frjálsar. Ég tel líka að það sé hægt að auka aflaheimildir í dag og opna þannig fyrir nýliðun í útgerð, en einnig að það verði þá að loka stærri svæðum til þess að fiskurinn fái frið, en allt saman þarf þetta að útfærast betur. En lokasetningin er sem sé þessi spurning:" Hvort er betra, að útgerðarmaðurinn eigi aflaheimildirnar og fari með þær eins og honum sýnist, eða að aflaheimildunum sé úthlutað eitt ár í einu til byggðanna og aðrir útgerðaraðilar í sömu byggð njóti forgangs á því ef einhver í þeirri byggð hættir?

Meira seinna.

Róður, framboðsmál, skoðanakannanir og málefnahandbókin

Það hefur heldur betur versnað tíðarfarið að undanförnu, nánast grenjandi rok upp á hvern einasta dag og tíðarfarið farið að líkjast ansi mikið síðasta vetri, en í gær komst ég á sjó í fyrsta skipti í 9 daga, komst meira að segja djúpt suður fyrir Eyjar, enda frétti ég af öðrum línusjómanni sem hafði farið fyrr um morguninn hérna heima við og var ekki að fiska. Fiskiríið var hins vegar mjög gott hjá mér, eða 2 tonn á 9 bala, mest langa enda loðna nýbúin að fara yfir heimamiðin. Eitt vakti athygli mína á sjónum í gær, eins og vanalega þá kom allur svartfuglinn og settist upp á sama tíma og loðnan gekk fram hjá Eyjum, en í gær tók ég hins vegar eftir því að stórir hópar af svartfugli tóku stefnuna suður í haf, svo eitthvað virðist ætið vera lítið hérna heima við.

Af framboðsmálum er það að segja, að það er orðið opinbert að Grétar Mar Jónsson muni leiða lista FF í suðurkjördæmi, í önnur sæti verður raðað í í vikunni, en vegna fjölda áskoranna hef ég boðist til að taka annað sætið.

Nokkrir Eyjamenn hafa tjáð sig á blogginu um fylgi flokkanna og er ítrekað bent á, hvað lítið FF er að skora í skoðanakönnunum, en til að svara því, þá skal bent á að ef skoðanakannanir væru marktækar um fylgi flokksins, þá hefðum við aldrei náð inn manni, en höfum hins vegar átt menn á Alþingi frá því að flokkurinn var stofnaður og ég spái því, að þeim muni fjölga í vor.

Svona til gamans, þá var ég að blaða í málefnahandbók FF sem gefin var út fyrir síðustu kosningar og þetta vakti athygli mína:"Frjálslyndi flokkurinn lýsir yfir miklum áhyggjum af skuldastöðu þjóðarbúsins og skuldsetningu heimilanna. Einnig er varað við gegndarlausri skuldsetningu sjávarútvegsins, sem að megin hluta til byggir á veðsetningu á óveiddum fiskinum í sjónum." Fólk hefði kannski betur hlustað á Frjálslynda síðustu árin, því að eins og fjölmargir prófessorar og hagfræðingar hafa sagt, þá var frjálst framsal af aflaheimildum byrjunin á hruni Íslenska fjármálakerfisins. Fyrir þá sem hafa áhuga á að fá þessa bók, þá á ég nokkur eintök og áhugasamir geta nálgast hana hjá mér.

Meira seinna.

Loðna, síld og samgöngupólitík

Lífið í Eyjum þessa dagana snýst um loðnuna, enda fara nú í hönd dýrmætustu dagar ársins í loðnunni, enda fer hrognatakan að byrja og mjög ánægjulegt að sjá Grétar Mar Jónsson, þingmann Frjálslynda flokksins, reyna að kreista eitthvað svar út úr núverandi sjávarútvegsráðherra varðandi framhald á veiðunum. Ég tek líka eftir því að blogg vinur minn, Helgi Þór Gunnarsson er að skrifa gegn loðnuveiðum og færir fyrir því ágætis rök í sjálfu sér. Mín skoðun er hins vegar sú, að eins og við vitum eftir ára og átatuga reynslu þá hefur t.d. alltaf komið ný ganga að vestan og mig minnir meira að segja, að bæði í fyrra og þar áður hafi það gerst og loðnu kvótinn verið aukinn um miðjan mars, sem er í sjálfu sér allt of seint og tel ég að nær væri að gefa sér það, að það komi ganga að vestan og veiða á meðan verðmætið er mest. Ég fór á sjó í fyrradag og ætlaði djúpt suður fyrir eyjar, vegna þess að loðnan var komin norðan við Eyjar, en vegna veðurs varð ég að snúa við og ákvað að taka sénsinn og leggja norðan við eyjar. Fiskiríið var ágætt og kom mér verulega á óvart, eða c.a. 1300 kg á 10 bjóð, sem er kannski sterkasta vísbendingin um að ekki sé mikil loðna á ferðinni þarna í fyrstu gusunni. Daginn eftir hitt ég hins vegar menn sem fóru á skytterí suður fyrir eyjar og mældu að sögn einnar mílu loðnu torfu suður í sundum. Ég held að stærsta vandamálið með loðnuna sé fyrst og fremst það, að of margir eru að sækjast eftir henni og nokkuð augljóst, að mínu mati, að ef við ætlum að veiða loðnu í einhverjum mæli á næstu árum, þá þarf nú þegar að hefja stórfelldar hvalveiðar og auka verulega aflaheimildir í þorski. Að öðrum kosti er nokkuð augljóst, að loðnuveiðar munu að öllum líkindum leggjast af um styttri eða lengri tíma.

Síldin í höfninni er byrjuð að hverfa og má sjá dauða síld á hafsbotninum á há fjöru út um alla höfn. Sjálfur fór ég með síldarnet út að Klettsvík í síðustu viku, dró það daglega, en veiðin var frekar léleg. Byrjaði í ca. hálfri körfu og í dag þegar ég tók upp netið í síðasta skipti voru aðeins 11 síldar í netinu. Það er mikið líf í höfninni þegar Herjólfur er að leggja að bryggju og alveg greinilegt að hann rótar mikið upp dauðri síld af hafsbotninum, sem aftur býður upp á mikla veislu fyrir fuglinn. Súlan er hins vegar horfin, enda tekur hún fyrst og fremst lifandi æti.

Pólitíkin er komin á fleyi ferð og ég á von á því að listi FF muni liggja fyrir í vikunni. Það vakti athygli mína, skrif Gríms Gíslasonar, sem enn einu sinni er að gera sér vonir um stuðning innan Sjálfstæðis flokksins og er að verða svona einhvers konar eilífðar kandídat hjá íhaldinu. Grímur fjallar um Herjólf og Bakkafjöru í vikunni, og er greinilega að reyna að fá eyjamenn til að trúa því, að hægt verði að nota núverandi Herjólf í Bakkafjöru, sem sýnir glöggt hversu ótrúlega tilveru firrtir íhaldsmenn í eyjum eru í dag og langar mig að svara þessu með orðum Gísla Viggóssonar:" Það verður ekki hægt að nota núverandi Herjólf í Bakkafjöru." Samgönguráðherra lét líka sjá sig í Eyjum og lofaði því, að ferðum með Herjólfi yrði ekki fækkað. Þetta minnir mig svolítið á fyrrverandi Samgönguráðherra, Sturlu Böðvarsson, sem samþykkti kröfu Eyjamanna um tvær ferðir á dag, en hækkaði um leið gjaldið með skipinu töluvert. Núverandi samgönguráðherra toppar það þó með því að boða ekki niðurskurð í ferðum, en hækkar líka gjaldið. Reyndar skilst mér að þeir Eimskipsmenn vilji nú helst losna við þetta bákn, enda að sögn mikið tap á rekstrinum. Mín skoðun er hins vegar óbreytt, en svona til gamans velti ég því upp enn einu sinni. Að öllum líkindum hefðum við þurft aðeins einn fimmta af því fjármagni, sem mun fara í þessa Bakkafjöru, til þess að fá stærri og gangmeiri Herjólf á siglingarleiðinni Vestmannaeyjar/Þorlákshöfn. Fyrir utan það, að margt bendir til þess að endanlegur kostnaður við Bakkafjöru og ferju muni að öllum líkindum verða, eftir því sem mér er sagt, eftir nokkur ár kominn upp í sambærilega upphæð og það myndi kosta að gera göng á milli lands og Eyja.

Meira seinna.