Herjólfur

Er að fara í bæinn á eftir en kem aftur í kvöld ef þjóðvegurinn (Herjólfur ) bilar ekki .

UNDIRSKRIFTARSÖFNUN ER FORMLEGA LOKIÐ OG SKRIFUÐU TÆPLEGA 3200 UNDIR ,þetta er ágætis þátttaka en það vakti athygli mína hversu margir vildu ekki skrifa undir vegna jafnvel hina undarlegustu ástæðna . Vilji eyjamanna mun aldrei koma fram nema með nafnlausri kosningu en eins og svo oft hefur komið fram þá hefur bæjarstjórinn ítrekað hafnað kosningu .

Það sem vekur mesta athygli mína við hugmynd eyjamanna um bakkaferju er að skyndilega eru menn hættir að tala um 62 metra skip og farnir að tala um 69 metra skip , ég er að hugsa um að klappa sjálfum mér á bakið fyrir það .

 það er stór dagur í dag þegar tilboð verða opnuð , en frekar dapurt að aðeins tveir aðilar hafa áhuga en það góða er að eyjamenn hafa 50% líkur fyrir því að ráða yfir þessu , ef við fáum þetta þá ætla ég rétt að vona að við séum ekki að skjóta okkur í lappirnar . Meira seinna .

Hann er kominn

Ég fór út að ganga eftir kvöldmat, bæði til andlegrar og líkamlegrar hressingar. Eftir að hafa gengið nokkra stund, hringir gemsinn allt í einu og á skjánum stendur, leynilegt númer. Þegar ég svara, segir örlítið æst rödd:" Hann er kominn" og bætir svo við: "Ég er búinn að sjá 6-8 fljúga upp Kaplagjótuna." og bætir svo við:"Þarna kemur einn feitur og fallegur fljúgandi." Þarna var kominn vinur minn Þórarinn Sigurðsson að segja mér frá því, að lundinn væri kominn til eyja. Ég hef það fyrir vana, að bjóða gleðilegt sumar þegar lundinn kemur, en ekki fyrr en hann sest upp í Heimakletti, en það ætti að gerast í vikunni. Síðustu 25 árin hefur lundinn alltaf sest upp í Heimaklett á tímabilinu 13-17 apríl, ef undanskilið er síðasta ár, þar sem hann kom ekki fyrr en 27. apríl í Heimaklett.

Næsta sunnudag verður haldin ráðstefna, þar sem fjallað verður um lundann og sílið við Vestmannaeyjar. Fundurinn er haldinn af Náttúrufræðistofu Suðurlands og á þar að taka ákvarðanir um hugsanlegar veiðar á lunda í sumar. það mun ekki koma mér á óvart, þó að tillögur rannsóknaraðila fælu í sér að ekki væri óhætt að veiða lunda, þrátt fyrir að jafnvel elstu menn í eyjum hafi aldrei séð jafn mikið af lunda og s.l. sumar. Kannski má setja þetta upp á svipaðan hátt og t.d. fiskifræðin, þar sem sjómenn sjá fullan sjó af fiski út um allt, en fiskifræðingar sjá engan fisk, enda er það staðreynd, kannski því miður, að því dekkra sem útlitið er, því meiri fjármunir fást í rannsóknir, en það kemur allt í ljós.

Það er ekkert nýtt að sérfræðingar finni engan fisk og vilji stjórna veiðum, það er heldur ekkert nýtt að aðilar sem stunda rannsóknir á fuglaveiðum, vilji reyna að hafa áhrif og stjórna veiðunum. Fyrir mitt leiti hljómar þetta svolítið eins og setning, sem ég hef heyrt ansi oft í vetur í umræðunni um Bakkafjöru, þ.e.a.s. "Ég hef ekkert vit á þessu, ég bara treysti sérfræðingunum." Vonandi eru sérfræðingar Siglingamálastofnunnar eitthvað skárri en sérfræðingar Hafró. Meira seinna.

Bakkafjara framh.

Á eyjar.net er viðtal við fjóra þingmenn okkar sunnlendinga, sem mig langar að tjá mig aðeins um. Fyrir það fyrsta er Grétar Mar samkvæmur sjálfum sér og stefnu okkar í FF. Atli Gísla, VG, er búinn að skrifa undir, enda ekki hlynntur Bakkafjöru. Það vakti hinsvegar meiri athygli mína hinir tveir sem rætt var við. Í viðtalinu við Guðna Ágústsson, Framsókn, þá lýsir hann þeirri skoðun sinni, að það gæti hugsanlega skaðað eyjarnar ef við höfnum Bakkafjöru. Það sem mér þótti merkilegt við þetta, er að um helgina átti ég tvisvar spjall við Framsóknarfólk í eyjum, sem sagði nákvæmlega það sama og Guðni, svo það er nokkuð ljóst að þar á bæ er fólk búið að taka þá ákvörðun að fylgja foringjanum í einu og öllu og hafa enga sjálfstæða skoðun. Hinsvegar eftir að hafa lesið allt viðtalið við Guðna, þá fékk ég það helst á tilfinninguna, að Guðni væri enn að rembast við að verða sætasta stelpan á ballinu.

Árni Johnsen segir, að það sé of seint að breyta nokkru. Ég kann ágætlega við Árna, en ég velti því fyrir mér, að þar sem það var Árni sem árið 1999 setti fram hugmyndir um Bakkafjöru, og það var Árni, sem hefur barist hvað harðast síðustu árin fyrir göngum og það var Árni, sem fór í pontu á Alþingi í des. s.l. og sagði:"Eyjamenn þurfa að fá nýjan Herjólf strax." Þá er kannski engin furða, þó að þessi vinnubrögð séu kannski ekki mjög trúverðug.

Hvort sem Bakkafjara verður eða ekki, þá er það mjög ánægjulegt að við fáum að segja okkar skoðun, en ég ítreka það, að ef Bakkafjara verður að veruleika, þá vona ég svo sannarlega að vel takist til, en þetta er samt að mínu mati, lang lakasti kosturinn af þeim þremur sem hér hafa verið í umræðunni. Flestir þeirra sem ég hef rætt við, og eru mjög hrifnir af þessari hugmynd eru það fyrst og fremst vegna sjóveiki. Sjóveikin er mjög erfið, en að mínu mati, er það ekki nægileg ástæða til að taka þessa áhættu. Vonandi finnum við aðrar og betri lausnir í framtíðinni fyrir þá sjóveiku, ef við berum gæfu til að hætta við Bakkafjöru. Meira seinna .

Bakkafjara

Það má kannski segja sem svo, að loksins séu eyjamenn farnir að ræða samgöngumál sín í alvöru, og þó fyrr hefði verið. Undirskriftarsöfnunin gengur vel, og er ég búinn að skrifa mig og mína fjölskyldu. Að undanförnu hef ég rætt þessa undirskriftarsöfnun við nokkra eyjamenn. Sumir sem hlynntir eru Bakkafjöru hafa gagnrýnt þessa undirskrifarasöfnun fyrst og fremst fyrir það, hvað hún kemur seint fram og aðrir sem jafnvel eru á móti Bakkafjöru hafa jafnvel ekki tekið þátt, vegna þess hvernig hún er sett upp og vegna einhverskonar hræðslu við það, að ef við höfnum Bakkafjöru, þá fáum við ekki neitt. Ég hinsvegar fagna þessari undirskriftarsöfnun, vegna þess að þetta er eini möguleiki okkar til að láta skoðun okkar í ljós og skora ég á eyjamenn að taka þátt, því undirskriftarsöfnunin lýkur á miðvikudaginn.

 

Bakkafjara

Margir eyjamenn hafa tjáð sig um Bakkafjöru að undanförnu og er það mjög ánægjulegt. Að sjálfsögðu eru skiptar skoðanir, en ég tel enn að meirihluti eyjamanna sé gegn Bakkafjöru, enda kannski eðlilegt, þetta er eitthvað sem við þekkjum ekki.

Mér var svolítið hugsað til Bakkafjöru þegar ég keyrði austur á hraun í gær í ca. 16-18 metrum og sá, hvernig sjórinn hefur brotið niður hraunið á mörgum stöðum í vetur og kastað grjóti lengst upp á land, vonandi verður þetta ekki svona í Bakkafjöru, en það kemur alt í ljós. Mín afstaða er óbreytt, stærri, gangmeiri Herjólf. Það er það sem við þekkjum og höfum getað treyst á, því eins og við vitum öll, þá er þetta ævintýri (mín skoðun), vissulega mikil freisting fyrir þá sem eru sjóveikir, en því miður enda ekki öll ævintýri vel. Meira seinna.

ESB og íhaldið í eyjum

Fyrir nokkru síðan höfðu Framsóknarmenn í eyjum samband við mig og spurðu, hvort FF hefðu áhuga á að taka þátt í málþingi um kosti og galla inngöngu í ESB út frá hagsmunum eyjamanna. Sagði ég svo vera og sama gerðu Samfylkingarfólk og Vinstri grænir í Vestmannaeyjum, en mér til mikillar furðu komu stutt skilaboð frá íhaldsmönnum í eyjum um það, að þar sem innganga í ESB væri ekki á dagskrá, þá þyrfti ekki að ræða málið. Þetta þótti mér mjög undarleg skilaboð, því að þó að ég sé sammála íhaldsmönnum um að vilja ekki ganga í ESB, þá finnst mér algjörlega nauðsýnlegt að ræða að minnsta kosti málið. Hér með skora ég á íhaldsmenn í eyjum að endurskoða sitt svar. Það er alveg ljóst, að mjög margir ef ekki flestir, gera sér enga grein fyrir, hvort sem er kostum eða göllum við það að ganga í ESB.

Kannski má segja sem svo, að mín afstaða til ESB hafi komið hvað skýrast fram í tveimur viðtölum í fréttum RÚV í síðustu viku, þar sem tekin voru viðtöl við Breska sjómenn í sjávarþorpum, sem voru við það að leggjast í eiði, vegna ákvarðanna um litla kvóta og án þess að eiga nokkra möguleika á að leita réttar síns.

Reyndar sagði fyrrverandi trillusjómaður við mig fyrir nokkru síðan:"Breytir það nokkru, hvort við göngum í ESB, við ráðum hvort sem er ekkert yfir aflaheimildunum." Mitt svar var sára einfalt:"Ég vill miklu frekar reyna að sækja leiðréttingar á kvótakerfinu á heimaslóðum, og tel það mun heilladrjúgra heldur en að þurfa að sækja það til Brussel."

Mikið að gerast síðustu 10 dagana

Það er mikið búið að ganga á síðustu 10 dagana hjá mér. Fyrir það fyrsta, slys á hendinni, losnaði við saumana í gær, og til að kóróna það, þá lenti ég í því s.l. föstudag, eftir að hafa hreinsað kabyssuna umborð og kveikt upp á ný, að skyndilega heyrðist hvellur og komu eldtungur undan kabyssunni (svo líklega hefur hún verið farin að leka). Greip ég til þess ráðs að loka stýrishúsinu og hringja á slökkviliðið. Með því að loka fyrir að súrefni kæmist að eldinum, var eldurinn nánast alveg slokknaður þegar slökkviliðið kom, og langar mig að nefna það sérstaklega, hversu ótrúlega snöggir þeir voru að koma og eiga þeir hrós skilið fyrir það. Ekki var mikið að slökkva, en það tók nokkurn tíma að reikræsta stýrishúsið og restin af föstudeginum og allur laugardagurinn fór í að þrífa sót og er því verkefni í raun og veru ekki alveg lokið ennþá. Tjónið er ekki mikið, flest öll tæki sluppu þannig að ég gat róið sunnudag, mánudag og þriðjudag og fiskaði liðlega 5 tonn þrátt fyrir frekar erfitt tíðarfar.

Í sól og sumar(yl)

Það var sumarblíða í eyjum í dag, sem hefði þýtt, ef alt væri eðlilegt, að ég væri úti á sjó, en vegna óhapps í fyrra bloggi, þá ákvað ég að heimsækja í dag einn af mínum uppáhaldsstöðum, HEIMAKLETTUR. Tók nokkrar myndir.

Brandur og Álsey baðaðar í sólinni, á milli þeirra grillir í Geirfuglaskerið og í fjarska sést Surtsey.

Horft yfir bæinn og eins og sést, þá erum við ekki alveg laus við snjóinn úr hvellinum mikla.

Með gestabókinni uppi á topp, er þessi skemmtilegi listi.

Seinni hluti listans.

Að sjálfsögðu tók ég mynd af Bakkafjöru, og vakti það athygli mína, að þó að það væri hæg norðaustan átt og renniblíða, þá brimaði samt í Bakkafjöru (enda þarf nú ekki mikið til að hreyfa sjó þar).

Útsýnið úr því sem ég kalla Þuríðarhellir er ansi flott.

Opið til að komast inn í hellirinn (skútann) er ansi þröngt, en ég tók eftir því að í örnefnum í Heimakletti er ekki minnst á þennan hellir, en ég rakst á hann þegar ég var að klifra þarna sem unglingur, og hef hirt allt að 10 egg í skútanum.

Klettsvíkin er alltaf falleg, en það skemmir töluvert þessir bútar af Keiko-kvínni og alt þetta drasl, sem liggur þarna í fjörunni, vonandi verður þetta hreinsað í vor.

Elliðaey skartaði sínu fegursta eins og allar eyjarnar í kringum Heimaey og á miðri mynd sést í varðskipið vakta bannsvæðið í eyjum fyrir óheiðarlegum trillukörlum. (maður hefði nú haldið að verkefnin á Íslandsmiðum væru næg).

Á leiðinni niður smellti ég þessari mynd af Glófaxa að koma úr róðri. Fiskirí við eyjar hefur verið mjög gott að undanförnu og við bryggju liggur (sennilega) norskt kolmunna veiðiskip, og er það mjög ánægjulegt, hversu vel hefur gengið hjá þeim í FES að undanförnu.

Á leið minni um Heimaklett minni rakst ég á þetta ástfangna par. Ekki voru þau beint hrifin af að sjá mig, og svei mér þá, ef ekki var kallað á eftir mér:"Eggjaþjófur" (maður verður bara svangur).

 

 

 

 

Óheppni og formanna brandarinn

Það var fallegt veður í eyjum í dag, hægur vindur og sólskin og sjóinn hafði lægt töluvert um hádegi, svo ég fór niður í skúr að taka bjóðin til að fara á sjóinn, en var svo óheppinn að reka höndina svo hressilega í, að það rifnaði inn í kjöt á vísifingri vinstri handar og þurfti að sauma þrjú spor upp á spítala. Auk þess sagði læknirinn mér að slagæðin í puttanum hefði skaddast og bannaði mér að fara á sjó í einhverja daga.

Til að hressa mig við, var mér hugsað til þorrablótsins hjá okkur í FF sem haldið var fyrir nokkru síðan, þar sem fjöldi fólks fór á kostum og held ég að ég geti fullyrt það, að aldrei hef ég heyrt jafn marga brandara og skemmtisögur á einu kvöldi. Ekki man ég eftir mörgu, en það rifjaðist upp fyrir mér að formaðurinn sagði nokkur orð, en sagðist bara kunna einn brandara sem hann hefði nýlega heyrt, og var hann einhverveginn svona:

Fyrir nokkru síðan ákvað Iðntæknistofnun að láta yfirfara og breyta öllum netföngum hjá starfsmönnunum og var það gert þannig, að hver starfsmaður fékk netfang, sem var fyrstu þrír stafir í fornafni, fyrstu þrír stafir í eftirnafni og fyrstu þrír stafir í starfsheiti. Einn starfsmaðurinn mótmælti þessu harðlega, en á það var ekki hlustað og endaði það með því að starfsmaðurinn hætti hjá stofnuninni. Ástæðuna sjáum við í nafni mannsins, en hann hét Rúnar Karlsson, sérfræðingur.

Góða helgi öll.

Bakkafjara, hugsanlega kafli nr 666 ( skyldi einhver vera búinn að fá nóg ?)

Mig langar að byrja þennan kafla á því að taka undir orð Magnúsar Kristinssonar í Fréttum, útgefið í Vestmannaeyjum, í dag og í raun og veru var eins og ég hefði skrifað þetta sjálfur. Þessi skoðun Magnúsar kemur mér reyndar ekki á óvart, vegna þess að ég tel að mikill meirihluti Vestmannaeyinga séu á þessari skoðun, eða eins og ég hef svo oft orðað það: Stærri, gangmeiri Herjólf strax.

Það hefur vakið athygli margra, hversu hart sjálfstæðismenn sækja það að fá þessa Bakkafjöru og á köflum hafa væntingar sumra þeirra minnt mig á annað mál, sem tengdist eyjum fyrir nokkrum árum síðan, eða þegar Keiko kom til eyja og hitti ég m.a. einn þáverandi bæjarstjórnarmann, sem lýsti því yfir að nú yrðum við öll rík. Eitthvað varð nú lítið um ríkidæmið vegna Keikos, en í minningunni má þó segja það, að nokkrir eyjamenn fengu þó vinnu við þetta, hingað kom töluvert af erlendu fólki sem vann við þetta og ég kynntist lítillega og kunni ágætlega við, en fyrst og fremst, þá minnist ég Keiko, fyrst og fremst fyrir nokkrar ánægjulegar stundir fyrir framan sjónvarpið, horfandi á Spaugstofumenn sem fengu mikið efni út úr Keiko. Kannski er þetta ekki alveg sambærilegt og Bakkafjara, en mér finnst eins og væntingar sumra séu á þann veginn, að með Bakkafjöru verðum við öll rík.

Í fyrradag lenti ég á spjalli við eldri mann hér í bæ, sem ég er búinn að þekkja meirihlutann af minni ævi og hef mikið álit á og m.a. rætt nokkrum sinnum við um Bakkafjöru, sá hafði þetta að segja núna:" Af hverju viltu hætta við Bakkafjöru?" og ég svaraði:"Ég hef aldrei verið, eins og þú veist, sérstaklega hlynntur Bakkafjöru, en ég tel að þar sem líkurnar á því, að ef þetta gangi upp, þá muni rísa höfn sem hugsanlega keppir við höfnina hér í eyjum og tel ég að þar með sé endanlega, að mínu mati, staðfest að þetta sé lang versti kosturinn fyrir okkur eyjamenn í samgöngumálum okkar." Spurði ég hann, hversvegna hann væri að skamma mig fyrir að vilja hætta við Bakkafjöru og fékk það svar, að ég ætti að vita það, eins og hann, að íhaldsmenn hefðu ákveðið þetta fyrir mörgum árum síðan. Ég sagði honum það, að vissulega hefði ég heyrt þessa kjaftasögu oft og mörgum sinnum, en ég hefði ákveðið að leyfa mér það, að efast um að hún væri sönn, vegna þess einfaldlega að ég trúi því ekki, að menn séu svo vitlausir að ákveða svona mikilvæga hluti löngu áður en rannsóknum var lokið.

Tvö atriði tengd Bakkafjöru vöktu athygli mína s.l. hálfan mánuð, í fyrsta lagi, gríðarlegt landbrot vegna sjógangs í Vík í Mýrdal, þar sem, eftir því sem heimamenn segja, sjórinn hefur brotið sér um 350 m í áttina að þorpinu á aðeins liðlega 30 árum. Einnig vakti athygli mína ferð manna á mótorhjólum í fjörunni hér á móti, þar sem einn þeirra varð fyrir því að hjólið drap á sér í fjöruborðinu og neyddist maðurinn til að sleppa hjólinu til að bjarga sjálfum sér úr briminu, en brimið var svo mikið að mótorhjólið tók út, og sést að öllum líkindum aldrei meir. Það er ekkert nýtt, að fólk sem er ekki vant því að eiga við náttúruöflin, vanmeti náttúruna. Þetta hljómar svolítið eins og:" Eigum við að skreppa upp í Vík í Mýrdal og fá okkur ís." Meira seinna .