Landeyjahöfn, enn einu sinni

.......en vonandi samt í síðasta skipti, að minnsta kosti í bili.

Eins gott að fara að klára þetta mál, enda gætu verið að koma kosningar.

Ótrúlega margt hefur gerst á aðeins einni viku sem vakið hefur athygli mína. Í fyrsta lagi, ágæt grein Páls Imsland, þar sem hann segir að Landeyjahöfn verði alltaf til vandræða vegna þess hvernig straumar fara hringinn í kringum eyjarnar og safna sandinum saman þar sem Landeyjahöfn er. Nokkuð til í þessu hjá Páli, en ég held hins vegar að þegar mikið er um hæga vinda eins og stundum á sumrin, þá eigi nú að vera hægt að halda höfninni opinni.

Í öðru lagi, ágætt viðtal við Gísla Viggósson í Viðskiptablaðinu þar sem Gísli segir, sem satt er, að aldrei yrði hægt að nota Herjólf nema að mesta lagi á tímabilinu maí-ágúst og því er ég nokkuð sammála.

Í þriðja lagi, útboð Siglingastofnunar vegna dýpkunar í og við Landeyjahöfn. Það sem vekur athygli við þetta er að þarna er verið að tala um næstu 3 árin og tímabilið okt.-apríl á hverju ári. Það sem vekur strax athygli í þessu er að september er sleppt þrátt fyrir allan vandræðaganginn í haust. Að öðru leyti held ég að þetta sé skref í rétta átt, því að með þessu útboði er hægt að fá nokkuð góða hugmynd um hvað það kæmi til með að kosta að halda höfninni opinni yfir vetrarmánuðina næstu 3 árin og þá hægt að bregðast við því.

Í fjórða lagi, heyrði ég mjög undarlega frásögn af ráðningarmálum umborð í Herjólfi. Eins og allir vita, þá hefur þurft að fjölga fólki eftir að siglingar hófust til Þorlákshafnar aftur, en mér er sagt að þeim sem sjá um þrifin umborð hefðu fengið ráðningu, að sögn, tímabundið eða a.m.k. fram að næstu áramótum, en fengið síðan um síðustu mánaðamót, enn og aftur, uppsögn með þriggja mánaða fyrirvara sem tekur þá gildi frá og með áramótum, þannig að nú verður merkilegt að sjá hvað gerist í janúar. 

Í fimmta lagi, heyrði ég í kunningja mínum sem fór með síðustu ferð úr Landeyjahöfn, að það væri eitthvað undarlegt að gerast með pípurnar og púðana í innsiglingunni og mér er nú sagt að nokkrir púðar séu horfnir og a.m.k. 3 eða 4 rör eða pípur við innsiglinguna og það án þess að hér hafi komið neitt raunverulegt vetrarveður.

Í sjötta lagi, þá langar mig að þakka Viðar Togga fyrir ágæta grein hans í Fréttum í síðustu viku, þar sem Viðar kemur með það sjónarmið sem hann og bæjarstjórinn og fjölmargir hér í Eyjum eiga við að stríða, þ.e.a.s. sjóveiki og öll þau óþægindi sem fylgja því að fara í þriggja tíma sjóferð. Ég er Viðari algjörlega sammála að þessu leytinu til, 25 mínútna ferð er að sjálfsögðu miklu betri kostur heldur en 3 tíma ferð, enda er lykilatriði í mínum málflutningi í þessu máli að næsti Herjólfur verði stærri og gangmeiri heldur en núverandi, en ekki minni eins og hugmyndir eru um til siglinga í Landeyjahöfn með þá hugsanlega útilokun á því, að þegar ófært er þá sé hægt að sigla til Þorlákshafnar. Það er vel skiljanlegt að fólk sem er sjóveikt og líður illa, horfi mikið til Landeyjahafna, en ég spyr á móti, hvað með Fiskmarkaðinn og fiskvinnslustöðvarnar sem þurfa að flytja hráefni á milli alla virka daga, hvað með öll litlu fyrirtækin eins og Grím kokk, Geisla, Miðstöðina, Húsasmiðjuna o.sfrv. sem þurfa að treysta á vörur oft daglega, að maður tali nú ekki um allar verslanirnar, en við fengur svo sannarlega sýnishorn núna í sept. þegar mjólkurlaust varð í Eyjum? Þess vegna er mitt sjónarmið afar einfalt, lítið skip sem siglir til Landeyjahafnar og getur ekki þjónustað okkur þegar ófært er þar með því að sigla til Þorlákshafnar er augljóslega ekki besti kosturinn.

 

Myndir af togaranum Surprise sem strandaði í Landeyjasandi 1967 og Bakkafjara staðan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fékk þessar myndir frá afa mínum og nafna úr Keflavík, en þær eru af togaranum Surprise frá Hafnarfirði sem strandaði í Landeyjasandi 1967, en afi keypti flakið og vann nokkur sumur eftir strandið við að rífa flakið og lenti í miklum hremmingum við það. Margsinnis var reynt að reikna út hvernig staðan yrði miðað við veðurspá dagana á eftir, en alltaf kom náttúran á óvart, enda er niðurstaða afa um það, hvort að höfn gæti gengið þarna sú, að það yrði aldrei.

Það er mjög forvitnilegt að skoða stöðuna eins og hún er í dag, en nýjasta nýtt er að í morgun tók Herjólfur niður inni í höfninni og það á há flóð, enda er búið að loka höfninni. Grafskipið Perlan er biluð, en gæti hvort sem er ekki unnið þarna enda ölduhæðin of mikil og svo heyrði ég það í hádegisfréttunum í viðtali við Sigurð Áss að nú vanti bara vestan rok til að hreinsa sandinn þarna í burtu, en ég velti því fyrir mér, hvort að maðurinn væri hreinlega ekki með öllum mjalla? 

En til upprifjunar, samkvæmt fínustu mælingum Siglingamálastofnunar, þá á enginn sjógangur eða sandur að komast inn í höfnina, en þegar ég var að fara með skipinu í gær morgunn var töluverð hreyfing á skipinu, þó það lægi ennþá við bryggju. Samkvæmt sömu útreikningum ætti ekki að vera mikill sjógangur við innsiglinguna vegna skjóls af Heimaey annars vegar og hins vegar vegna nálægðar við rifið, en að undanförnu hafa flestar ferðir dottið út vegna sjógangs við innsiglinguna og þetta ætla menn í fullri alvöru að leysa allt saman með því að smíða minna skip og jafnvel útiloka þannig möguleikann á að sigla til Þorlákshafnar. Ég skil vel að fólk sé mjög hrifið af þessari stuttu siglingu, enda sjóveikin erfið, ég segi þó enn og aftur að með nýju hraðskreiðu skipi, stærri en Herjólfi, sem siglir til Þorlákshafnar þá fengist það öryggi allan ársins hring sem við verðum að hafa, ekki bara fólkið heldur ekki síður og jafnvel frekar fyrirtækin. Með því síðan að fela einkaaðilum að reka Landeyjahöfn og losa þar með ríkið undar því fjár austri sem greinilega verður þarna næstu árin, þá gæti t.d. Vestmannaeyjabær tekið að sér höfnina og rekið höfnina þá með hagnaði yfir sumarmánuðina og hugsanleg jafnvel, yfir vetrarmánuðina ef tíðin verður hagstæð. Þetta tel ég að væri besta lausnin í þeirri stöðu sem við erum í í dag og vonast svo sannarlega eftir því, að Eyjamenn fari nú að rumska upp við þær aðvaranir sem við fáum nú daglega, þ.e.a.s. lítið skip sem siglir Vestmannaeyjar-Landeyjahöfn 12 mánuði ársins er ekki það besta fyrir hagsmuni okkar og á því ekki að vera valkostur, þó svo að vissulega maður voni það, eins og aðrir Eyjamenn, að það verði hægt að laga þessa höfn eitthvað í framtíðinni.

Meira seinna.

Lundaárið 2010, makríll og Bakkafjöruhugmynd

Lundaballið er um næstu helgi og því tími til kominn að gera árið upp, en ég ætla að byrja þessa grein á því að setja inn greinina mína frá því í apríl. 

14.4.2010 | 20:50

Gleðilegt sumar allir

Þar sem lundinn settist upp í gærkvöldi, þá er það eins og vanalega hjá mér merki um að sumarið sé komið. Í öll þessi ár sem ég hef fylgst með komu lundans til eyja, þá sýnist mér að þetta sé í aðeins annað skiptið, síðustu 20-30 árin sem lundinn kemur svona snemma, en t.d. í fyrra var hann viku seinna. Ástæðan er í mínum huga nokkuð augljós, ástandið í sjónum er þannig að ég hef ekki í sennilega jafn mörg ár og frá því að lundinn kom svona snemma síðast, séð jafn mikið líf í sjónum og virðist sjórinn hreinlega vera sneisafullur af öllum tegundum af fiski, bæði uppsjávar og botnfiski (eiginlega alveg ótrúlegt að lesa síðan allt bullið sem kemur frá Hafró).

Þessi góða byrjun er því miður hins vegar, engin ávísun á góða nýliðun síðla sumars, því margt á eftir að gerast áður en við förum að sjá bæjarpysjuna mæta í bæinn. Hins vegar er nokkuð ljóst, að þessi góða byrjun á lunda sumrinu 2010 muni að öllum líkindum gefa af sér ágætt varp, en þar sem að fjaran er ennþá opin fyrir snurvoð og engir af þessum svokölluðu lundarannsóknar aðilum virðast hafa nokkurn áhuga á að gera eitthvað raunverulegt til að bæta úr fæðuskorti pysjunnar síðla sumars, þá er því miður engin merki um það að stofninn fari upp á við í sumar, á það skal þó bent að lundastofninn á Íslandi skiptir mörgum tugum milljóna.

Varðandi hugsanlega lundaveiði í sumar, þá bind ég mestar vonir við það að þetta verði á svipuðum nótum og í fyrra, en frjálsar veiðar í einhverjar 4-6 vikur tel ég að sé alls ekki raunhæft, en ætla þó að enda þetta á sama hátt og svo oft áður og þegar ég fjalla um lundann: Ég hef tröllatrú á þeim svarthvíta og trúi því að löngu eftir minn dag, muni lundinn koma til Vestmannaeyja í milljóna tali eins og nú.

þannig leit þetta út eins og sést í apríl í vor og merkilegt nokkuð, þá gekk þessi spá mín nánast að öllu leiti eftir. Lundinn fór snemma, varpið fór vel af stað, svo kom makríllinn, fjaran er ennþá opin fyrir snurvoð og varpið hjá lundanum drapst nánast allt saman.

Að gefnu tilefni varðandi makrílinn, þá rak ég augu í furðulega niðurstöðu úr rannsóknum hjá Hafró þar sem makríllinn var skoðaður núna í ágúst og komust þeir í Hafró að þeirri niðurstöðu að makríllinn væri fyrst og fremst að éta krabbadýr og svif, en þennan sama dag og þessi niðurstaða var birt, þá hringdi ég í strákana á Magnhildi VE, þar sem þeir voru að draga netin inni í fjöru, í netunum var m.a. einn og einn makríll og opnuðu þeir nokkra fyrir mig og kom þá í ljós nokkrar tegundir af sílum og m.a. loðnu seiði, sem hljóta að vera slæmar fréttir fyrir okkur Íslendinga. Einnig hef ég tekið eftir því, að eftir að makríllinn fór að ganga inn í höfnina hér í Eyjum, eins og í mörgum öðrum höfnum kringum landið, þá sjást nánast engin seiði í höfninni og þá getum við verið að tala um að makríllinn sé hugsanlega að éta þorsk og ufsa seiði, sem ég held að afar mikilvægt sé að verði skoðað. Þessu til viðbótar, þá var mér sagt frá því fyrir nokkru síðan, að fyrir um 30 árum síðan hafið verið töluvert af lunda í Noregi, en eftir að makríllinn fór að gera sig heimakæran þar, hafi lundinn horfið. Þetta tel ég einnig að þurfi að rannsaka betur.

Varðandi framhaldið í lundanum, þá er ég kominn á þá skoðun, að 5 dagar í veiði sé ekki það rétta, eins og ég hafði reyndar bent á í vor og legg því til að á næsta ári verði annaðhvort allar veiðar bannaðar, eða leyft að veiða í ca. viku fyrir Þjóðhátíð og viku eftir Þjóðhátíð og væri þá hægt að kalla þær veiðar rannsóknaveiðar, bæði til þess að fylgjast með þróun stofnsins t.d. í aldursgreiningu og fleira.

Varðandi Landeyjarhöfn, þá kom frændi minn og fleiri að máli við mig, og hafði hann nefnt þá hugmynd að settur yrði einhvers konar sjódælubúnaður inn í höfnina, sem væri þá í gangi allan sólarhringinn og dældi sjó út úr höfninni af töluverðum krafti (að sjálfsögðu ekki þegar skipið væri að koma eða fara, þá væri slökkt) og minnka þannig þann kostnað sem hlýst af því að þurfa stöðugt að vera að moka frá innsiglingunni og höfninni. Mér finnst þessi hugmynd alls ekki alslæm og set hana því hér fram og í raun og veru þyrfti það ekki að vera svo dýrt að setja nokkrar öflugar sjódælur á nokkrum stöðum innan hafnar og við innsiglinguna og auka þar með a.m.k. eitthvað möguleikann á því að höfnin haldist opin?

Meira seinna.

Framhald af fyrri grein

Reyndar hafði ég ákveðið að vera ekkert að tjá mig meira um Bakkafjöru, enda búinn að segja mitt, en mér var hins vegar bent á það nýlega, að enn væri tækifæri til að gera gott úr þeirri stefnu sem Bæjarstjórn Vestmannaeyja hefur tekið í samgöngumálum okkar, og ítreka því áskorun mína á  bæjarstjórann, um að við Eyjamenn fáum að kjósa um okkar samgöngumál, þ.e.a.s. lítið skip til Landeyjarhöfn eða stórt skip til Þorlákshafnar og einkaaðilum þar með fengið að sjá um Landeyjarhöfn.

Í sjálfu sér á ég ekkert sérstaklega von á svari frá honum Elliða, enda er hann ekki vanur að svara pólitískum andstæðingum sínum, frekar en kratarnir í minnihlutanum sem styðja þessa höfn með dáðum og ráðum.

Þegar maður les síðustu tvær greinar sem Elliði hefur sent frá sér, t.d. í Fréttum 2. sept. þá gerir Elliði lítið úr undirskriftarsöfnunum eins og t.d. undir nafninu "Ströndum ekki" og dásamar það að bæjarstjórnin hafi staðið föst fyrir. 

Í nýjustu Fréttum, eftir að Herjólfur var hér um bil strandaður, þá skrifar Elliði um kjark, æðruleysi og vit og kallar eftir samstöðu Eyjamanna, ótrúlegur tvískinnungur bæjarstjórans í Vestmannaeyjum.

En í síðustu grein minni fékk ég nokkrar fyrirspurnir, sem ég ætla að reyna að svara hér. Það er fullyrt m.a. að ekki sé hægt að taka stærra skip inn í höfnina í Þorlákshöfn heldur en núvernadi Herjólf. Til þess að svara þessu, þá hringdi ég að sjálfsögðu í Indriða, hafnarstjóra í Þorlákshöfn. Svarið er þetta: Það er ekkert mál þó að Herjólfur væri allt að 100m langur, en þeir hafa lengst tekið inn skip sem eru 140m löng, og uppi eru hugmyndir um að byggja í framtíðinni varnargarð fyrir utan innsiglinguna til að verjast suðaustan áttinni. Væri þá hægt að taka mun lengri skip inn. 

Varðandi kostnaðar muninn á Þorlákshafnar leiðinni og Landeyjarhöfn, þá hefur mér alltaf fundist lykilatriðið vera traustar og öruggar samgöngur alla daga ársins, og tel hana ekki vera þannig að hægt sé að meta hana til fjárs, enda til hvers að hafa höfn í aðeins 1/2 tíma fjarlægð ef hún er meira og minna ófær allan veturinn? 

Sigurður Ás Grétarsson, yfirmaður Siglingamálastofnunar, og einn af þekktustu pennum íhaldsflokksins, fer mikinn á Eyjamiðlunum þessa dagana og fullyrðir m.a., eins og Elliði og fleiri, að öll þessi vandamál í Landeyjarhöfn séu til komin vegna gossins í Eyjafjallajökli. Til að svara því, þá vill ég rifja það upp, sem Gísli Jónasson marg ítrekað sagði frá, þ.e.a.s. að það yrði að GPS mæla hreyfinguna á sandinum, til þess að menn gerðu sér grein fyrir því, hversu stórt vandamálið væri í raun og veru, en það var aldrei gert og í fréttunum í hádeginu í dag er síðan sagt frá því, að nú er reiknað með því að það þurfi að tí-falda það magn sem áætlað var að þyrfti að moka úr höfninni á ársgrundvelli og að kostnaður við grafarann sé ca. 2 milljónir á dag, já, sá á eftir að græða.

Sigurður Ás lýsir því líka yfir, að náttúran muni taka Landeyjarhöfn í sátt. Afar furðulegt að lesa þetta, enda verð ég að segja eins og er, eftir að hafa starfað hér sem sjómaður í 24 ár, að ég er stöðugt að aðlaga mig að breytingum í náttúrunni, en ekki öfugt.

Að lokum þetta: Því er haldið fram að ég sé alfarið á móti Bakkafjöru og ætla ég að leiðrétta það einu sinni enn. Um síðustu áramót skrifaði ég áramótagrein mína, þar sem ég lýsti því yfir að ég teldi Bakkafjöru gríðarlegt tækifæri fyrir ferðaþjónustuna yfir sumarmánuðina. Hins vegar tel ég hana ekki góðan valkost á heils árs grundvelli, eins og nú þegar hefur sýnt sig. 

Herjólfs ferð er örugg ferð og annað er óásættanlegt.

Meira seinna.

Áskorun á bæjarstjórann í Vestmannaeyjum

Það er svolítið skrítið að horfa á alla umræðuna í fjölmiðlum þessa dagana varðandi vandræðaganginn í Landeyjarhöfn og furðulegar yfirlýsingar sumra þeirra sem komið hafa að málinu, m.a. það að þetta sé allt gosinu að kenna,  en eins og flestir Eyjamenn vita sem fylgjast með mínum skrifum, þá hef ég frá upphafi sett fram ýmsar athugasemdir vaðandi þessa framkvæmd, einfaldlega vegna þess að ég er sannfærður um það að framtíðar samgöngum okkar Eyjamanna sé ekki best varið með Bakkafjöru.

Strax í leikskóla er börnunum okkar kennt að það sé ekki mjög gáfulegt að byggja á sandi, en þessi Landeyjarhöfn er svo sannarlega byggð á sandi, og það er sandur meðfram allri fjörunni á suðurlandi. Við sem búum hérna í Eyjum þekkjum líka vindinn og sjóganginn, þannig að þessir síðustu dagar í Landeyjahöfn koma svo sannarlega ekki á óvart. Vegna umfjöllunar minnar síðustu ár, hef ég fengið fjölmargar athugasemdir og skoðanir, og síðast í fyrradag hringdi afi minn úr Reykjanesbæ í mig, til að segja mér frá því þegar hann starfaði við að rífa togarann Surprise frá Hafnarfirði, sem strandaði í Landeyjasandi 1967. Afi komst að sömu niðurstöðu og Bandaríkjamenn í Þykkvabæjarfjörunni árið 1950, og sömu niðurstöðu og mikill meirihluti þeirra sem við mig hafa rætt, þarna verði aldrei heilsárshöfn, en hugsanlega einhvers konar sumarhöfn.

En hvað er til ráða? Herjólfur er byrjaður að sigla til Þorlákshafnar og er ég mjög ánægður með það, enda hafa frátafir (þrátt fyrri að skipið hafi verið stytt frá upphaflegri hugmynd) nánast heyrt til undantekninga. Gallinn er hins vegar sá að skipið er of lítið á þessari siglingaleið. Umræða ráðamanna gengur nú út á það, að það þurfi að smíða skip sem passar í Landeyjahöfn. Ég tel menn vera þarna á miklum villigötum, enda væri ekkert minni sandur í höfninni þó að skipið væri minna. Hins vegar væri töluvert meiri líkur á því að skipið gæti ekki nýst okkur til siglinga í Þorlákshöfn. Þetta er að mínu mati algjört lykilatriði, og í raun og veru síðasta tækifæri okkar til að gera samgöngur milli Lands og Eyja eins góðar og mögulegt er (að sjálfsögðu að undanskildum göngum). Skora ég því hér með á bæjarstjórann okkar, Elliða Vignisson, að hætta að hundsa skoðanir Eyjamanna og leyfa okkur að kjósa um þessa tvo möguleika i íbúakosningu, þ.e.a.s. minna skip til að þjónusta eyjarnar frá Landeyjarhöfn, eða stærra og gangmeira skip sem gæti siglt til Þorlákshafnar við bestu aðstæður á ca. 90 mín, og í framhaldinu síðan einkaaðilum og t.d. aðilum í ferðaþjónustunni falið að sjá um og reka Landeyjarhöfn yfir sumarmánuðina og jafnvel lengur ef tíðarfar er hagstætt. 

Ég hef reyndar áður skorað á bæjarstjórann í ýmsum málum og fengið frekar lítil eða engin viðbrögð, en hér erum við að tala um mál sem koma til með að skipta gríðarlega miklu máli fyrir Eyjamenn og nágranna næstu 20 árin amk. og vonast ég því eftir skýrum svörum frá bæjarstjóranum okkar.

Með fyrirfram þökk

Georg Eiður Arnarson

Fékk þetta sent

ÞETTA ER AÐ GERAST HÉR Í OKKAR EIGIN LANDI!

Við verðum strax að stöðva þetta!

Hefurðu tekið eftir að stigarnir eru brattari? Matvörurnar eru þyngri. Og allt er lengra í burtu! í gær gekk ég út á horn og ég varð forviða að komast að því hvað gatan okkar er orðin löng!
Og, vitið þið, fólk er ekki eins tillitssamt núorðið, sérstaklega unga fólkið. Þau eru alltaf hvíslandi !  Ef þú biður þau að tala hærra, þá halda þau alltaf áfram að endurtaka sömu þöglu skilaboðin þar til þau verða rauð í framan! Hvað halda þau að ég sé, varalesari?

Mér finnst þau líka miklu yngri en ég var, þegar ég var á þeirra aldri.

   Hins vegar eru aðrir sem segjast vera á mínum aldri, sem virðast svo miklu eldri en ég. Ég rakst á gamlan vin um daginn og hún hefur elst svo mikið að hún þekkti mig ekki einu sinni.   Ég fór að hugsa um þessa veslings konu, meðan ég var að greiða hárið í morgun, og um leið horfði ég á eigin spegilmynd. Jæja, SVEI MÉR ÞÁ, jafnvel speglar eru ekki eins vandaðir og þeir voru áður fyrr!

Annað mál, allir aka svo hratt núorðið! Líf þitt og limir eru í hættu, ef þú ekur yfir á hraðbrautina fyrir framan þá. Ég get einungis sagt að bremsurnar þeirra hljóta að eyðast mjög hratt, miðað við hvernig ég sé í gegnum afturrúðuna að þeir skrensa og beygja.

Fataframleiðendur  eru ekki eins vandir að virðingu sinni nú til dags. Er nokkur önnur skýring á því að þeir eru skyndilega farnir að merkja föt sem eru nr. 10 eða 12 sem nr. 18 eða 20? Halda þeir að enginn taki eftir þessu? Þeir sem framleiða baðvigtir eru við sama heygarðshornið. Halda þeir virkilega að ég “trúi” að það sé rétt þyngd sem ég sé? HA! Ég mundi aldrei leyfa mér að verða svona þung! Hverja heldur þetta fólk að það sé að plata?
Ég vildi gjarnan hringja í einhverja ráðamenn, til að tilkynna hvað sé að gerast – en símafélagið er líka í samsærinu: Þeir hafa prentað símaskrárnar með svo litlu letri að enginn getur nokkru sinni fundið símanúmer þar!

Allt sem ég get gert er að senda þessa viðvörun áfram: Það hefur verið ráðist á okkur!

 

Ef það gerist ekki eitthvað stórkostlegt bráðlega, þá munu fljótlega allir þjáðst af þessari hræðilegu niðurlægingu.

VINSAMLEGA SENDU ÞETTA ÁFRAM TIL ALLRA SEM ÞÚ ÞEKKIR EINS FLJÓTT OG HÆGT ER, SVO AÐ VIÐ GETUM STÖÐVAÐ ÞETTA SAMSÆRI!

 

PS: ÉG SENDI ÞETTA TIL ÞÍN MEÐ STÓRU LETRI, ÞVÍ AÐ EITTHVAÐ HEFUR KOMIÐ FYRIR LETRIÐ Á TÖLVUNNI MINNI - þAÐ ER SMÆRRA EN ÞAÐ VAR ÁÐUR!!!!

Ferð í Miðklett í fyrsta skipti í 2 ár

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fyrsta myndin er tekin úr fjörunni áður en lagt er í hann

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Skriðan upp í Miðklett er erfið og alls ekki fyrir óvana

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Skarðið á milli Miðkletts og Ystakletts heitir Dagmálaskarð og þar veiddi ég einu sinni 815 lunda á 4 klukkutímum, en illindi voru um þennan veiðistað, enda sögðu Ystakletts menn alltaf að það væri "þeirra" lundi sem flygi þarna mest

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gamla tjaldstæðið mitt austan í Danskhaus í Miðkletti og ennþá er þarna grjót sem ég notaði til að steina niður tjaldið, enda getur vindað vel þarna, en mig minnir a.m.k. 4 sinnum hafi tjald hjá mér fokið þarna með öllu saman

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Útsýnið úr tjaldstæðinu er meiriháttar og erfitt að lýsa því með stakri mynd, en að mínu mati er þetta svæði eitt það fallegasta í Vestmannaeyjum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Önnur tekin á sama stað

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eitthvað var af lunda í Miðkletti þennan dag, gaman að því

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Norðurhliðin á Miðkletti og að hluta til Heimakletti

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nokkrir lundar, ekki alveg útdauður

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Uppáhalds veiðistaðurinn minn í Miðkletti síðustu árin, efst í Miðkletti, en þarna hef ég oft veitt 3-400 lunda á einum degi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Útsýnið úr sætinu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og fyrir aftan sætið

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fýlsunginn orðinn vel stálpaður og tilbúinn í flug úr hreiðrinu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elliðaey í austri og Herjólfur á leiðinni í Landeyjahöfn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Horft ofan af Heimaklett, Álsey og við hliðina á henni Brandur, litli punkturinn er Geirfuglasker og lengst í fjarska er sú gamla, aðeins einu ári eldri en ég, Surtsey

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Smellti af einni niður í Duftþekju, norðan í Heimakletti, en á árum áður stundaði ég eggjatöku þar grimmt og náði m.a. einu sinni 2000 eggjum á einu vori úr Duftþekjunni

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Home sweet home, fyrir miðju.

Til hamingju Eyjamenn og aðrir Íslendingar

Landeyjahöfn er komin í gagnið og fyllsta ástæða til að óska öllum til hamingju með það, þó svo að enn muni líða bæði mánuðir og ár áður en kemur í ljós, hversu góð eða slæm áhrif þessi nýja höfn hefur fyrir okkur Eyjamenn, en tækifærin eru svo sannarlega til staðar sérstaklega yfir sumarmánuðina, ég hins vegar skil vel áhyggjur þeirra sem þurfa að treysta á örugga vöruflutninga allan ársins hring. Einnig er nokkuð augljóst að flutningsgjöld til og frá höfuðborgarsvæðinu muni að öllum líkindum hækka, en vonandi náum við að ráða fram úr því og vonandi verða kostirnir fleiri og sterkari heldu en gallarnir.

Ég lendi enn á spjalli við fólk sem oft á tíðum hefur afar ólíkar skoðanir á Landeyjahöfn, sumir sjá ekkert nema bjart yfir þessu á meðan t.d. kona sagði við mig fyrir nokkru síðan:"Og svo verðum við bara innilokuð allan veturinn." Ekki er ég nú sammála þessu, en við verðum bara að vona það besta, mínar skoðanir hins vegar á samgöngumálum okkar eru óbreyttar. Af þeim þremur kostum sem voru í umræðunni þá var þessi, að mínu mati, lakasti kosturinn. 

Það vakti líka athygli mína hörð viðbrögð þeirra úr áhöfn Herjólfs sem misstu vinnuna, en um leið talsverða undrun, því að þetta höfðum við vitað í þó nokkurn tíma. Ég hef hins vegar meiri áhyggjur af því hvort að ríkið noti nú ekki tækifærið og skerði þjónustuna við bæjarbúa. Einnig tók ég eftir því að bæjarstjórinn okkar hafði orð á því að þjónustustigið hér væri of hátt og að hann hefði hug á því að skoða þann möguleika á því að samnýta það með nágrönnum okkar á fastalandinu. Það ánægjulegasta þó, er sú frétt að nú þegar verði hafin vinna við að undirbúa smíði á nýrri ferju, enda löngu orðið tímabært að endurnýja skipið. Vonandi fara menn ekki að smíða minna skip vegna styttri siglingar. 

Á laugardaginn hefst lundaveiðitímabilið í ár, aðeins er leyfð veiði í 5 daga, sem er afar lítið en þó afar mikilvægt og mun betri kostur heldur en að loka alveg. Ekki hefur verið mikið af lunda að sjá að undanförnu, en þó talsvert í þessari viku, en veðrið undanfarin mánuð hefur verið lundanum afar óhagstætt. Eitthvað er um að einstakir veiðimenn og veiðifélög tali um að fara ekki í veiði, en mín skoðun á þessu er afar einföld: Ef það er góð vindátt á góðum veiðistað og gott flug, þá á að sjálfsögðu að veiða, því það er hin eina raunverulega leið til þess að sjá hvaða breytingar eru í lundastofninum og þá sérstaklega hvort að einhver ungfugl verði af ráði. 

Ég var mjög ánægður að heyra í fréttunum í gærkvöldi að þekktur skipstjóri á uppsjávar veiðiskipi, lýsti yfir sömu skoðun á makrílnum og ég hef skrifað um s.l. tvö ár: Þessi fiskur er fyrst og fremst kominn hingað til þess að éta og þá allt sem hann nær í og m.a. sílið, sem gerir það að verkum, eins og við Eyjamenn sjáum svo vel, að lundinn fær ekki æti handa unganum. Hin ástæðan sem ég hef oft skrifað um er kannski orðin svolítið skrítin þ.e.a.s. opnun fjörunnar fyrir snurvoð í okt. 2007, fjaran sem er uppeldissvæði fyrir síli og smáýsu og var opnuð á sínum tíma þegar ýsukvótinn var kominn í 105 þús. tonn. Núna, þegar lagt er til að kvótinn verði aðeins um 50 þús. tonn er samt enginn farinn að tala um að loka fjörunni, því svæði sem allir sem þekkja til, vita að er það svæði sem er, þegar allt þrýtur, að lundinn getur bjargað sér.

Meira seinna.

Nokkuð til í þessu

Allir sem eru fæddir fyrir 1990 eiga að lesa þetta.... algör sannleikur!!!!!

Fólk sem að fæddist fyrir 1990 ætti að vera dáið!!!

HVERS VEGNA VAR ÞESSI NIÐURSTAÐA OKKAR SVONA?

-Jú, barnarúmin okkar voru máluð með blýmálningu.

-Það var engin barnalæsing á lyfjaglösum, hurðum eða skápum og þegar við
hjóluðum notaði ekkert okkar hjálm.

-Sem börn sátum við í bílum án öryggisbelta og/eða púða.

-Að fá far á vörubílspalli var sérlega gaman.

-Við borðuðum brauð með smjöri, drukkum gos með sykri, en fæst okkar lentu
í offituvandamálum, því við vorum alltaf úti að leika

-Við deildum gjarnan gosflösku með öðrum og allir drukku úr sömu flöskunni
án þess að nokkur létist.

-Við vörðum löngum stundum í að byggja kassabíl úr dóti og drasli og þutum
á honum niður brekkuna, bara til að uppgötva að við höfðum gleymt
bremsunum. Eftir nokkrar veltur lærðum við að leysa vandamálið.

-Við fórum að heiman snemma á morgnanna til að leika okkur allan daginn og
komum aftur heim í kvöldmat Enginn hafði möguleika á því að ná í okkur yfir
daginn.

-Engir farsímar. Ha, engir farsímar? Óhugsandi! Sumir áttu litlar
talstöðvar sem var flott að eiga!

-Við áttum ekki Playstation, Nintento 64, X-box, enga tölvuleiki, ekki
fjölmargar rásir í sjónvarpinu, ekki video, ekki gervihnattasjónvarp, ekki
heimabíó, farsíma, heimilistölvu eða spjallrásir á Internetinu.

-Við eignuðumst vini! Við fórum bara út og fundum þá.

-Við duttum í skurði, skárum okkur, fótbrotnuðum, brutum tennur, en enginn
var kærður fyrir þessi óhöpp. Þetta voru jú óhöpp. Það var ekki hægt að
kenna neinum um? nema okkur sjálfum. Manstu eftir óhappi?

-Við slógumst, urðum blá og marin og lærðum að komast yfir það.

-Við lékum okkur í nýbyggingum, fundum upp leiki með naglaspýtum og drasli
og átum Maðka og reyktum njóla. Þrátt fyrir aðvaranir voru það ekki mörg
augu sem duttu út og ekki lifðu maðkarnir inni í okkur til eilífðar og
margir gáfust upp á fyrsta njólanum!

-Við hjóluðum eða gengum hvert til annars, bönkuðum á dyrnar, gengum inn og
létum eins og heima hjá okkur.

-Við lékum okkur úti eftir kvöldmat, fórum í fallin spýta, eina krónu,
eltingaleik eða feluleik, svo ekki sé minnst á löggu og bófa. Svo þegar
aldurinn sagði til sín fórum við í kossaleik og eignuðumst kærustu/kærasta.

-Það þurfti engar félagsmiðstöðvar eða neina til að stjórna okkur - Við
stjórnuðum okkur sjálf.

-Sumir nemendur voru ekki eins glúrnir og aðrir, þeir lentu í tossabekk.
Hræðilegt.... En þeir lifðu af.

-Engin vissi hvað Rítalín var og engin bruddi pillur sem barn.

-Við fórum í sunnudagsskóla eða sóttum KFUM og K, sungum og vorum í
Skátunum og lærðum hnúta og kurteisi.

-Ef það sprakk á hjólinu lagfærðum við það í sameiningu og alveg sjálf.

-Morgunkornið okkar var m.a. TRIX morgunkorn, og við lifðum af litarefnið í
því...


OG AFLEIÐINGIN ER ÞESSI!


Síðustu 50 ár hafa verið sprengja nýsköpunar og nýrra hugmynda. Við áttum
frelsi, sigra ósigra og ábyrgð og við lærðum að takast á við það allt
saman. Við sem ólumst upp áður en löggjafi og stjórnvöld settu lög og
reglur um líf okkar sem þeir segja að sé 'okkur sjálfum fyrir bestu'?.Þessi
kynslóð hefur alið af sér fólk sem er tilbúið að taka áhættu, góð að leysa
vandamál og bestu fjárfestar nokkru sinni.

Goslokahátíðin 2010

Goslokahátíðin er um næstu helgi og að venju verður opið hús í Blíðukró á laugardagskvöldið .  Eins og áður þá fá allir sem vilja að fara upp og taka lagið og eða að fara með gamanmál .

Nú þegar liggur fyrir að hljómsveitin Afrek muni taka lagið , einnig ætlar vinur minn Grétar Mar að reina að mæta og segja sögur af hinum ýmsu ævintýrum sínum .

Sjálfur ætla ég að halda mig við mínar gömlu góðu sögur sem allir í kringum mig eru löngu orðnir leiðir á en meðal annars er þar sagan af því þegar ég og Páll óskar fórum á " rúntinn saman " .

Einnig langar mig að bjóða sérstaklega öllum Blogg og Fésvinum mínum að kíkja við og skála við skipstjórann á Blíðunni .

 Gleðilega goslokahátíð allir .

Meira seinna .